Runner 1 - schoenen en eerste training

Donderdag heb ik schoenen gekocht. Hardloopschoenen wel te verstaan. Degenen onder jullie die me een beetje kennen weten dat de nadruk hoort te liggen op 'hardloop'. En waarschijnlijk liggen die personen nu in een deuk. Want tsja. Ik en hardlopen? Was ik niet degene die altijd zei dat hardlopers doodlopers zijn?

Ik zou dat nu glashard kunnen ontkennen, maar dat doe ik niet. Want ik heb dat inderdaad mijn hele leven geroepen. Maar ik ben ook nog nooit eerder in mijn leven zo ontevreden met mezelf geweest. Ik ben 24, heb nog steeds geen bachelor, lig elke winter enkele weken depressief op bed, en tot overmaat van ramp ben ik aan het dichtgroeien. Dat is in ieder geval de korte versie. Bij de lange versie hoort meer gezeik.

Dus ik speel al enkele weken met het idee om meer te gaan sporten. Maar ja, met meer sporten bedoel ik ook echt een paar keer per week serieus bewegen. Ik kan wel elke dag 20 minuutjes gaan wandelen, maar dat is als een druppel op een gloeiende plaat. En ik krijg er geen voldoening van. Ik wilde iets gaan doen waar ik niemand anders voor nodig had, iets dat weinig kost en iets waar ik in korte tijd relatief veel vooruitgang mee kan boeken.

Hardlopen leek de beste optie.

Dus donderdag stapte ik in een opwelling, zo van "en nou moet het maar eens gaan gebeuren", de Intersport in Utrecht binnen. Ik had in mijn achterhoofd dat ik wel een paar goede schoenen nodig had om blessures zo veel mogelijk te voorkomen. Ik wilde ongeveer €50,- aan schoenen uitgeven, hopend dat ik daar wel mee zou wegkomen bij Tom.

Nou serieus. Ik heb de halve winkel aan mijn voeten gehad, en kwam er uiteindelijk uitlopen met een paar schoenen van €110,-. Whoops. Het heeft me een hele dag gekost voor ik de moed verzameld had om het aan Tom op te biechten. Maar ik moet eerlijk zeggen, ze zitten als gegoten, ze bieden genoeg steun en ze vangen het schokken goed op. Dat vind ik uiteindelijk wel heel belangrijk, met mijn oude knieblessure wil ik zo weinig mogelijk risico's nemen. Het idee is dat ik door het heel rustig aan te doen mijn spieren versterk, en daarmee ook de knie meer stabiliteit aan kan bieden.

En op schoenen van €110,- ben ik toch net iets gemotiveerder, hoe gek dat ook mag klinken. Misschien ben ik daar een echte Hollander in, maar ik heb er zoveel geld aan uitgegeven dat ik nu ook waar voor mijn geld wil.

Dus vandaag, enigszins huiverig, ben ik begonnen met mijn eerste training. Ik heb een beginnersschema van internet geplukt waar ik me echt aan wil houden. Dat betekent drie keer per week die schoenen uit de kast trekken.

Het viel me mee, het lopen vandaag. De schoenen vingen de klappen van het rennen goed op, ik merkte eigenlijk vrijwel niet dat ik op asfalt aan het rennen was. Ik heb ook geen steken in mijn zij gehad, iets waar ik wel bang voor was. Of dat nou kwam omdat twee minuten rennen iets is wat mijn lichaam nog makkelijk aankan of omdat ik me van het begin af aan heb geconcentreerd op mijn ademhaling weet ik niet.

Goed, vandaag dus een kwartier gewandeld als warming up, toen 4 x 2 min rennen met 2 min wandelen afgewisseld en uiteindelijk weer een kwartier gewandeld als cooling down. De twee minuten wandelen tussendoor waren elke keer net genoeg om weer even bij te komen van het rennen. (Ik zei toch dat ik een slechte conditie had?) Maandag weer.