rust *gedicht*
te lang en onophoudelijk
houdt deze storm nu al aan
hoeveel kan een mens hebben
in de tijdlijn van zijn bestaan
het verlangen naar wat rust
lijkt maar niet te worden vervuld
de wens vaak hardop uitgesproken
houdt de toekomst zich in zwijgen gehuld
elke handeling lijkt een zinloos gebaar
niet vooruit maar terug in de tijd
elke stap vooruit een achterwaartse beweging
ondanks dat de klok vooruit schrijdt
freebird, man, 12 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende