Owkej dan...
De situatie hier is vaag tot zeer vaag.
Gister kwam Quincy naar me toe. Vantevoren hadden me pa en Cynthia
ruzie om *zoals gewoonlijks* iets onzinnigs waar ze allebei een andere mening om hadden, en Cynthia wilde *natuurlijk* perse wat zij wilde, ofzoiets. Ik zei tegen Quincy dat Cynthia en me pa ruzie hadden. En precies op dat moment hoorde we binnen ammel geschreeuw, dat waren Cynthia en me pa dus.
Komt Cynthia ineens helemaal jankend binnen:
I'm gonna leave
right nowI do what I can, But nothing's good enough
You probably don't careBut I take the first plane back to France.
Bye
Ik zat echt zo van: ow, owkej
Quincy zei dak nogal ongeïnterreseerd deed. Maar ik zag dit al een lange tijd aankomen dus verbaasde het me niet. En ze zijn het laatste jaar al zo vaak uit elkaar gegaan, en weer terug bij elkaar gekomen. Dat ik het ammel niet meer begrijp en ook niet meer probeer te volgen... Maar ik moet zeggen, dit keer kwam het behoorlijk realistisch over.
Toen heb ik tegen Quincy gezegd dat hij maar beter kon gaan, Omdat ik ff met me pa wilde gaan praten. Quincy ging dus weg. Dus ik naar binnen. Wat gegeten met me pa. Toen kwam Cynthia binnen, ze wilde niet eten. Ging ze achter de pc zitten, Ik in mn kamer wat muziek geluisterd. Toen gingen me pa en ik toetje eten ofzoiets.
En toen zei Cynthia ineens: 'I see here *i-net* that there's work in Eindhoven... blabla' *werk voor haar dus*. Ik had echt zoiets van: What The Fuck?! Jullie zijn toch uit elkaar ofzo... jezus, wees the fuck nou eens duidelijk! Dus ik vroeg aan me pa: 'Zijn jullie niet uit elkaar?'... En hij zei dat ie t ook niet wist ofzo...
Toen ben ik een brief gaan posten, en heb toen 3 kwartier tegen een boom aan in het molenpark gaan zitten,
Mijn Boom. Ik zat daar wel fijn. Met m'n discman op,
muziekjes luisteren.
Op een of andere manier, was ik er kapot van. Van het feit dat ze uit elkaar zouden gaan. Want... tja... das dan ammel heel anders enzo. En het deed me zoveel denken aan mijn vader en moeder toen ze uit elkaar gingen. Aan toen mijn vader en Ingrid uit elkaar gingen. En nu dit ook weer. Shit, kan het nou nooit normaal gaan? Ik dacht aan m'n broertje en zusje, en voelde me zo vertyft.
Toen belde Carin me. Ze had gehoord van Quincy dat mn pa en Cynthia ruzie hadden, en uit elkaar gingen enzo. En ze zei tegen mij dat als t me
teveel werd, ik gwoon langs kon komen, maakte niet uit wanneer. Ik zei dat dat heel lief was, maar dat dat niet hoefde. Ik nog daar gezeten, een paar tranen over mijn wangen. En ik belde Carin op of ik alsnog mocht komen... En liep naar hun huis toe. Daar heeft Carin m'n pa gebeld dat ik daarzo was.
Ik heb daar van
half 10 tot 12 met Carin en Paul zitten praten. Over dat we vanaf het begin af aan al d88 dat dit niet zou gaan werken. En dat zij nog té jong was voor m'n pa. Dat ze nog niet volwassen was voor haar leeftijd. En blahblah... Toen heb ik me pa nog aan de tel. gehad. Hij vroeg of ik boos op em was. Ik zei: neej, ik ben helemaal
niet boos op jou. Ik wil gwoon niet dat Cynhia je pijn doet, ik wil helemaal niet dat jullie ruzie maken... *traantjes*.... Ik heb nog nooit 2x gehuild op een dag
Toen zei Carin dat ik bij hun kon blijven
slapen. Vond ik opzich wel fijn.
Toen ik vanochtend wakker werd, was iedereen werken of naar school. Kwas daar alleen thuis, en dat vond ik eigenlijk wel fijn. Gedoucht, aangekleden, ontbeten. Toen vanmiddag naar Rik gegaan. Was wel gezellig. En nu dus weer gewoon thuis. M'n pa vroeg nog wat Carin had gezegd. Ik zei 'veel'. Maar verder eik nog niet gepraat ofzo. Dat ga ik zo eens doen. Het is zo vaag, want nou doen Cynthia en me pa weer best
normaal... Of ze negeren elkaar. Kweet t eik niet.
Ik heb honger, maar wil niet eten, ik wil afvallen.
Naja...
Dit was mijn wazige verslag dinges over vndaag en gister
=XxxX=
AiksaS