same old story
juist die jongen...de me helemaal heeft gek gemaakt door te zeggen dat ik leuk ben enzo..nou de laatste keer dat een vriendinnetje over hem had gehoord was hij samenwonend met zijn vriendin. dat vertels ze net. nu is dat wel via via maar ja ik kan me ook niet anders herinneren dat ik hem altid met hetzelfde meisje zag.
and there went my hope
once again
en iedereen zegt goh je vindt wel iemand. je bent zoooo leuk. maar dan na zoveel jaren komt er dus eens een leuk persoon op me af. werkelijk: gebeurd nooit. dan denk je goh dus over hem hebben ze al die jaren gesproken. niet dus.
dan vraag je je af waarom het ineens zou veranderen/ waarom de volgende keer de persoon mij wel oprecht leuk zou vinden. en dat niet alleen maar dat deze wel zelf ook leuk is dan ook niet bezet is en ook nog eens een realtie wil.
als dat al deze jaren niet zo is geweest waarom zou dat ineens veranderen?
ik denk dat ik bij mezelf moet kijken. *echt heel veel vrienden die ik ken zouden je zo "nemen"* dat zeggen ze dan. juist. ik wil hen niet/ ben ik dan te kieskeurig?
denk het niet. de vorige die me lekker een avond heeft gebruikt-geen sex-die was echt niet de geweldige schoonzoon hoor. klein freaky jongetje met een geest dat ziek is. schattig dat wel. ik kieskeurig? nee hoor.
vroeger had ik dat wel eens als excuus. nja ik vind niemand want ik vind niemand goed genoeg. maar daar ben ik vanaf gestapt nu ik heb gemerkt hoe snel ik eigenlijk iemand leuk kan vinden. eigenlijk hoeven ze alleen maar interesse te tonen en ik ben al gek opze. me in de watten leggen. in ieder geval vertellen hoe geweldig ik ben. en dan ben ik verkocht.
nee ik moet er zelf achter aan. volgende keer proberen wie de meeste blauwtjes kan lopen? nou ik zou me niet meer durven te vertonen. ten eerste lijk ik een slet mocht ik achter elke jongen aanlopen die ik ken en ten tweede lijk ik wanhopig/ ben ik ook wel maar toch.
maar het zou wel moeten. ik achter de jongens aan. maar dan mag ik eerst wel eens een soort mezelf wat minder haten.
ik denk altijd dat mensen gelijk denken: och gek mens rot op.
nu als iemand met mij komt praten/ ookal is ie helemaaaal niet leuk/ dat ik het toch leuk vind.
maar nee ik heb wel een soort hekel aan mensen die zich nooit ongewenst voelen. dus. voel ik me bij voorbaat al ongewenst. dat ik niemand lastig val.
schiet niet op nee. en ik weet dat het onzin is.
ik weet sowieso niet waarom ik zo graag een vriend/ vriendin wil. vroeger wilde ik het altijd omdat ik dacht dat alles beter zou worden. niet dus he. ik dacht dat ik bij mn liefje alles kwijt zou kunnen, dat ik dan eindelijk over mezelf kon praten. dat ik me dan eindelijk eens niet alleen voelde.
ik maak mezelf alleen
ik voel me alleen alleen omdat ik mezelf niet deel
omdat ik bij mezelf blijf
en dat niemand me kent dat maakt me alleen
dat mensen mij zien als vrolijk geweldig meisje
dat maakt me alleen
dat mensen mij als sterk en weet-wat-ze-wil zien
dat maakt me alleen
en dat kan geen vriend/vriendin wegnemen. waarom zou ik daar wel tegen praten en niet tegen mijn eigen vriendinnen?
zou ik daar niet eerst tegen praten?
kom nou daar kan ik toch niet ineens mee beginnen? kennen ze me al zolang en dan ineens blijk ik nep te zijn...
nee hoor. misschien daarom. die vriend/ vriendin zal nieuw moeten zijn. dat ik dan kan proberen met een schone lei beginnen?
dit ben ik
niets meer en niets minder
/ dat je het even weet
dat je ze niet ineens hoeft te laten schrikken. zovan uhm ohja..dit moest ik even vertellen.
maar dan nog. zo kan ik nooit met iemand beginnen met
dit ben ik
dan moet die persoon een soort hulpverlener gaan spelen. dat is ook niet de bedoeling
and there went my hope
once again
en iedereen zegt goh je vindt wel iemand. je bent zoooo leuk. maar dan na zoveel jaren komt er dus eens een leuk persoon op me af. werkelijk: gebeurd nooit. dan denk je goh dus over hem hebben ze al die jaren gesproken. niet dus.
dan vraag je je af waarom het ineens zou veranderen/ waarom de volgende keer de persoon mij wel oprecht leuk zou vinden. en dat niet alleen maar dat deze wel zelf ook leuk is dan ook niet bezet is en ook nog eens een realtie wil.
als dat al deze jaren niet zo is geweest waarom zou dat ineens veranderen?
ik denk dat ik bij mezelf moet kijken. *echt heel veel vrienden die ik ken zouden je zo "nemen"* dat zeggen ze dan. juist. ik wil hen niet/ ben ik dan te kieskeurig?
denk het niet. de vorige die me lekker een avond heeft gebruikt-geen sex-die was echt niet de geweldige schoonzoon hoor. klein freaky jongetje met een geest dat ziek is. schattig dat wel. ik kieskeurig? nee hoor.
vroeger had ik dat wel eens als excuus. nja ik vind niemand want ik vind niemand goed genoeg. maar daar ben ik vanaf gestapt nu ik heb gemerkt hoe snel ik eigenlijk iemand leuk kan vinden. eigenlijk hoeven ze alleen maar interesse te tonen en ik ben al gek opze. me in de watten leggen. in ieder geval vertellen hoe geweldig ik ben. en dan ben ik verkocht.
nee ik moet er zelf achter aan. volgende keer proberen wie de meeste blauwtjes kan lopen? nou ik zou me niet meer durven te vertonen. ten eerste lijk ik een slet mocht ik achter elke jongen aanlopen die ik ken en ten tweede lijk ik wanhopig/ ben ik ook wel maar toch.
maar het zou wel moeten. ik achter de jongens aan. maar dan mag ik eerst wel eens een soort mezelf wat minder haten.
ik denk altijd dat mensen gelijk denken: och gek mens rot op.
nu als iemand met mij komt praten/ ookal is ie helemaaaal niet leuk/ dat ik het toch leuk vind.
maar nee ik heb wel een soort hekel aan mensen die zich nooit ongewenst voelen. dus. voel ik me bij voorbaat al ongewenst. dat ik niemand lastig val.
schiet niet op nee. en ik weet dat het onzin is.
ik weet sowieso niet waarom ik zo graag een vriend/ vriendin wil. vroeger wilde ik het altijd omdat ik dacht dat alles beter zou worden. niet dus he. ik dacht dat ik bij mn liefje alles kwijt zou kunnen, dat ik dan eindelijk over mezelf kon praten. dat ik me dan eindelijk eens niet alleen voelde.
ik maak mezelf alleen
ik voel me alleen alleen omdat ik mezelf niet deel
omdat ik bij mezelf blijf
en dat niemand me kent dat maakt me alleen
dat mensen mij zien als vrolijk geweldig meisje
dat maakt me alleen
dat mensen mij als sterk en weet-wat-ze-wil zien
dat maakt me alleen
en dat kan geen vriend/vriendin wegnemen. waarom zou ik daar wel tegen praten en niet tegen mijn eigen vriendinnen?
zou ik daar niet eerst tegen praten?
kom nou daar kan ik toch niet ineens mee beginnen? kennen ze me al zolang en dan ineens blijk ik nep te zijn...
nee hoor. misschien daarom. die vriend/ vriendin zal nieuw moeten zijn. dat ik dan kan proberen met een schone lei beginnen?
dit ben ik
niets meer en niets minder
/ dat je het even weet
dat je ze niet ineens hoeft te laten schrikken. zovan uhm ohja..dit moest ik even vertellen.
maar dan nog. zo kan ik nooit met iemand beginnen met
dit ben ik
dan moet die persoon een soort hulpverlener gaan spelen. dat is ook niet de bedoeling
11 jul 2002
- meld ongepast verhaal
-
AvdM
donderdag 11 juli 2002 04:35
Lieve Dame,
Ik vind je niet erg vrolijk klinken en ik kan ontzettend goed inkomen in wat je zegt. Maar het is nogal onzinnig als je eerlijk bent. Want kijk. Je vraagt als enige dat ze je in de watten leggen. Ga voor jezelf eens na, waarom je dat nu alleen maar als enige vraagt. Ben je dan zo op zoek naar liefde via een relatie? Nou dat kan je krijgen hoor! Heel makkelijk... Maar je moet jezelf dan wel op een open manier laten zien. Dan komt de volgende stap. Dat is dat je iets met iemand krijgt waar je miskien wel helemaal niks voor voelt. Ik heb zelf ook nadat het ui was met mijn ex ontzettend vervanging gezocht. Echt belachelijk! Ik liet het niet merken. Zo slim wask wel. Ze mochten als bijen achter mijn honing kon lopen (en alsof die zo groot is hahaha, not dus.) Anyway ik kreeg veel aanbiedingen. Maar zo simpel lag het dus niet. Want die overladingen met complimentjes, dat lieve gedoe....het kwam me mijn neus uit. Ik zocht toch een beetje sterke partij. Iemand die interessant genoeg was. Iemand die mij aankon. Die ook sterk genoeg was niet alleen mijn goede kanten te dragen. En die zijn er niet als je alleen maar om geknuffel vraagt. Dat weet jij ook! Dus houd op met niet kieskeurig te zijn. Niet te natuurlijk, maar je mag best een beetje afvragen wat je leuk vindt en wat niet. Des te bevredigender het resultaat. Ander wordt je niet gelukkig in je relatie liefje....
Kusje Leetah
(ow enne, thnx voor je reactie. En ja kweet heeeeet, hahahaha. Stom, heel stom.) -
martijn
donderdag 11 juli 2002 10:17
Lieve dimmedstar,
Ik herken veel in wat je zegt, over dat kieskeurig zijn... Heb ik zelf ook, ik kom zelden meisjes tegen waarmee het klikt. Maar ik vind zelf dat ik wel kieskeurig MOET zijn omdat er anders een relatie zou kunnen ontstaan die op niets is gebaseerd - ik sluit me dus bij Leetah aan. Hoe kun je nu 'iets' hebben met iemand waarvoor je niets voelt? Da's toch niet goed! Zelfs niet omdat je anders bang bent alleen te blijven. Ik denk echt dat er een bepaalde vonk moet zijn anders gaat het niet goed... Ik heb ook wel eens overwogen om iets te beginnen met iemand die ik zelf niet zag zitten... maar wie houd je dan voor de gek?
Ook dat niet over jezelf praten tegen vriend(inn)en terwijl je dat wel bij een Vriend/Vriendin zou willen doen herken ik. Het stomme is dat dat bij mij dus wel zo werkt in de praktijk: ik kon daar wel over praten met iemand waarvoor ik heel veel voel(de), maar niet met mijn 'gewone' vriend(inn)en. Vind ik niet schijnheilig ofzo, heeft denk ik meer te maken met een stukje intimiteit wat ik niet heb/niet WIL hebben met mijn vriend(inn)en maar wel met die speciale persoon...
Goed, ik hoop dat je er wat aan hebt... In ieder geval ben je niet de enige met dat soort gevoelens!
groetjes,
martijn
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 11 jul 2002 same old story ( 2 )
- O 10 jul 2002 nee ( 6 )
- O 09 jul 2002 en er zijn ook nog leuke dingen
- O 09 jul 2002 je bent niet de enige ( 3 )
- O 09 jul 2002 too late tonight ( 2 )
- O 09 jul 2002 anonimiteit
- O 08 jul 2002 look into my eyes...
- O 08 jul 2002 switching feelings ( 2 )