schaduw *gedicht* #2
schaduw op de dag
ergens verstomd een lach
in stukken breekt het glas
wwar schoonhied in weerspiegeld was
onheilstijding boven het hoofd
het vertrouwen beroofd
het kristalheldere water
vervangen door storm en een kater
freebird, man, 12 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende