schreeuwen

Verdrietig staar ik naar het niks
ik doe mijn ogen dicht
en hou me vast aan mijn kussen
maar het is alsof
mijn lichaam wordt opgetild
en teruggaat...
en alle herinneringen

stromen mij voorbij
alle tranen
al het geschreeuw
maar er komt geen stem uit mij
alleenmaar gehoest

de tranen stromen voorzichtig
de herinneringen doen mij pijn
bang om aangeraken te worden
bang om te voelen

verdrietig kijk ik naar het niets
en staar ik in het rond
elke belediging
elk commentaar

maar ik maak me niet druk
ik denk niet meer
'ik zal op jullie graffen spugen'
ik denk niet meer

ik scheld ze niet meer uit
ik glimlach en draai me om

'You won't ever see the tears I've cried'

een dodelijk commentaar
ik draai me om
klaar om hem in elkaar te slaan
maar ik kijk hem spottend aan en zeg

'ik zou graag willen huilen, maar mijn mascara van 5 euro is meer waard dan jou zielig leventje.. kanker nou op.. je verpest mijn zicht'

hij kijkt me verbaasd aan
ik draai me niet om
en kijk hem recht in de ogen
ik ben niet bang
ik vlucht niet weg

je bent een mier
en je hoort onder mijn schoen

LOSER, denk er volgende keer over na voordat je MIJ beledigd!
27 sep 2005 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van hope
hope, vrouw, 38 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende