schreeuwen
Verdrietig staar ik naar het niks
ik doe mijn ogen dicht
en hou me vast aan mijn kussen
maar het is alsof
mijn lichaam wordt opgetild
en teruggaat...
en alle herinneringen
stromen mij voorbij
alle tranen
al het geschreeuw
maar er komt geen stem uit mij
alleenmaar gehoest
de tranen stromen voorzichtig
de herinneringen doen mij pijn
bang om aangeraken te worden
bang om te voelen
verdrietig kijk ik naar het niets
en staar ik in het rond
elke belediging
elk commentaar
maar ik maak me niet druk
ik denk niet meer
'ik zal op jullie graffen spugen'
ik denk niet meer
ik scheld ze niet meer uit
ik glimlach en draai me om
'You won't ever see the tears I've cried'
een dodelijk commentaar
ik draai me om
klaar om hem in elkaar te slaan
maar ik kijk hem spottend aan en zeg
'ik zou graag willen huilen, maar mijn mascara van 5 euro is meer waard dan jou zielig leventje.. kanker nou op.. je verpest mijn zicht'
hij kijkt me verbaasd aan
ik draai me niet om
en kijk hem recht in de ogen
ik ben niet bang
ik vlucht niet weg
je bent een mier
en je hoort onder mijn schoen
LOSER, denk er volgende keer over na voordat je MIJ beledigd!
hope, vrouw, 38 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende