Separate

Jan.... Hij is nogal Boos...
Ik heb jan een week geleden *vorige week donderdag* verteld dat ik een vriendje heb. En dat viel nogal verkeerd bij hem. Heel erg verkeerd. Dat was een paar dagen voordat zijn vakantie begon, en in de vakantie zou hij eigenlijk naar mij toe komen... Beetje verkeerde timing dus. Heel erg verkeerde timing.
Hij was super boos. Hij zei dat het dan geen echte liefde was wat ik voor hem gevoeld had. Maar dat hij wel echte liefde was dat hij voor mij voelde. Dat zijn hart en zijn leven gebroken waren. Hij zei dat ik al die tijd tegen hem gelogen had over wat ik voelde. En hij geloofde het niet toen ik zei dat ik in de tussentijd verder helemaal geen vriendjes of nix had gehad. Hij zei dat ik nog niet klaar ben voor een serieuse relatie. Ik zei dat ik dr best klaar voor ben, maar wie zegt dat ik dat wil? Ik zei dat hij niet klaar was voor een serieuse relatie, maar dat hij het wel heel graag zou willen. Hij kan namelijk niet tegen kritiek. Bij alles wat je tegen hem zegt dat een beetje negatief is, Stort hij gelijk in. En dát werkt toch ook niet in een relatie???

Ik vond het wel zielig voor hem ofzo, maar ik vond het tog overdreven...
Want stel dat we iets zouden hebben... een 'relatie' *wat stelt dat al wel niet voor op mijn leeftijd*... dat heeft toch geen toekomst?!
Hij woont in Beverwijk, Ik in Tilburg...
Dat gaat toch niet, niet als je 14/15 bent. Dan hebben je ouders nog super veel over je te zeggen, kun je niet zomaar de trein pakken.

En... waar ik nog achter ben gekomen...
Een vriend van jan, Robbert, vertelde mij iets.
Ik zo tegen hem: En jan heeft helemaal nix met een meisje gehad/gedaan toen hij zei dat hij mij leuk vond...
Hij zo: Zei jan dat tegen jou?
Ik: Ja...
Hij: Dan zou ik het als ik jou was nog eens vragen.
Ik: Hoezo...
Hij: Uhhh... nix...
Ik: NEE, nou moet je het vtellen ook.
Hij: Nou, je hebt het niet van mij he, Hij is in de tussentijd echt nog wel gegaan met wat meiden....
*Dus ik voelde me redelijk genaait*
Jan heeft het nooit toegegeven. Maar hij heeft wel tegen mij gezegd dat ik het hem beter niet had kunnen vertellen, van mijn vriendje. Maar ik vond van niet, dan zou ik liegen, en daar zou hij vroeg of laat toch wel achter komen. Maar hij zei dat als iemand van je hield, Je hem beter niet kon kwetsen, en zulke informatie beter niet kan geven... Dus dat zegt genoeg dat hij het niet verteld.

Gisteren sprak ik met hem op msn, Toen deed hij zijn webcam aan, zat ie daar met een wijf, Excuses-moi. Dat wijf heeft een naam: Elke. Hij zat daar met die Elke te zoenen. Het deed me op zich nix hoor. Ben niet jaloers ofzo. Maar ik vind het gwoon triest, denk hij me op die manier terug te pakken ofzo? Ik probeer aardig te doen, zeg sorry, en doe verder normaal. En dan doet hij z'n cam aan en zit daar met dat wijf te zoenen, En verteld tussen neus en lippen door dat ie met dat wijf naar bed geweest is. Alsof mij dat iets interesseert.... Ik bdoel, dat vertel je toch niet aan iedereen. Als je een beetje eigenwaarde of karakter hebt zie je toch ook wel in dat dat gewoon 'goedkoop' is om dat rond te bazuinen. Ach, hij doet maar. Mij maakt het niet uit.
Toen die Elke ff weg was... Zei hij dat hij haar wel leuk vond enzo, maar dat ie steeds aan mij moest denken. Ik weet niet of ik dat wel moet geloven ofzo. Maar dan vind ik het al helemaal triest. Iets met iemand hebben/nemen terwijl je iemand anders leuk vind. Maar omdat diegene een vriendje heeft, zelf ook maar een vriendinnetje nemen...
Dat vind ik dus echt triest...
Maarjah. Toch blijf ik aan Jan denken. Geen verliefdheid, maar gewoon... aan hem denken.
In de 2 jaar na de vakantie toen we elkaar ontmoet hebben. Hebben we een stuk of 3 keer zulk soort situaties gehad. Verliefd op elkaar, maar in de knoop door de afstand. En dan werd het uiteindelijk *natuurlijk* toch nix.

Maarjah... Hij gaat ook waarschijnlijk niet meer op vakantie waar ik ga. Dus dan zie ik hem weer niet.

Feels Like It's Ment To Be Like This
But Then We Are Ment To Be
Separate

=xxXxx=
AiksaS