slaap routine

Slaap routine... ja, wat een raar onderwerp eigenlijk, maar eigenlijk wil ik hier al een tijdje over schrijven, omdat ik het fijn vind om vast te leggen voor Ilse (ik heb vanaf mijn zwangerschaps nieuws al mijn dagboek stukjes uitgeprint en in een grote klapper gedaan zodat Ilse het later- misschien als ze zelf mama is- kan teruglezen).

Ilse is al vanaf hele jonge leeftijd fantastisch in zelf inslapen. Dat kan natuurlijk aan allerlei dingen liggen, maar een slaap routine is daarvoor natuurlijk ook belangrijk. Al sinds Ilse 4 maanden is lees ik haar voor voor het slapen gaan, en rond die tijd begon ik ook met haar 's avonds een bad te geven (aloewel ik dat maar eens per twee dagen doe) in plaats van 's ochtends. Dat was voornamelijk omdat dat handiger was toen ik weer terug op mijn werk was, maar ik in het nu een fijn deel van haar routine.

Die routine begint eigenlijk zodra ze haar eten op heeft. Omdat ik tot 6.15 werk, is het eten vaak pas om 7.00 uur op tafel (door John voobereid, die ook rond dezelfde tijd thuis komt) dus het is vaak al 7.30 voordat Ilse klaar is met eten. Na het eten spelen we vaak nog een half uurtje. Vaak is dat een stoei partijtje met mama of papa, dat vaak eindigd in een grote knuffel partij. andere keren is dat het doorlezen (spelender wijs- dat is weer anders dan het voolezen voor het slapen gaan) van tientallen boeken- 1 van Ilses favourite bezigheden op het moment. of gewoon haar nog even laten rondrennen door de huiskamer. Ze helpt zels vaak mee met het schoonmaken van de mat onder haar stoeltje, en roep dan samen met ama enthousiast 'Klaar' als het af is.

Als het bad dag is zeggen we 'naar bad en dan naar bed, als het niet dag bad is zeggen we 'naar bed'. Dit word geregistreerd door Missy (mijn naam voor Ilse wanneer ze lastig of een wijsneusje is), want voor het naar boven gaan nemen we sinds een paar weken nog even de Nederlandse familie foto door ondaraan de trap. 'Sacha', 'baby Ilse' en 'Oma' kent ze het best. Opa is vaak ook omgedoopt tot oma, en de andere namen zijn eigenlijk vooral geluiden die op de namen lijken, dan echt de namen. Wanneer Ilse genoeg heeft van de oefening wijst ze naar boven en zegt ze 'Bed' of 'Bad'. Eerst Daddy nog een kusje geven, dan al zwaaiend naar boven en boven aan de trap worden er nog wat handkusjes over en weer ge'gooit' tussen Ilse en daddy.

In bad speelt ze vaak een tijdje, wat vaak inhoud dat ze bad boekjes leest (vogel, kikker en vis zelf ze allemaal met gemak in het Nederlands- haar Nederlands is zowiezo verbasingwekkend goed, als je je ebdenkt dat ze ook nog eens Engels praat), met nijntje figuurtjes spelen (die je aan het bad kan plakken) en met het gietertje spelen. Ook houd het in dat ze een 'bubblebuikje' maakt (schuim tegen haarbuikje aan wrijven), dat gaat het beste wanneer daddy mee naar boven komt, want daddy maakt de beste 'bubbles in de wereld', en samen met mama alle sop door de badkamer heen blaast.

Na bad trekken we nog even gekke bekken in de spiegel, voor we naar haar kamertje vluchten (de gang is na zon bad zo koud!) om d'r aan te kleden.

Kleertjes aan, zoeken we een boekje uit, vraagt Ilse om de 'DumDum' (tut) en gaat haar slaapzakje aan. Ik zit op de grond met Ilse op schoot te lezen, wat dus echt voorlezen is, terwijl Ilse toe luisterd, in tegen deel tot het interactieve lezen in de dag.

Na het lezen is het knuffel tijd, waar ik haar dicht tegen me aan houd en de dag doorneem (dat is op een vrije dag altijd wat interesanter dan op een 'school'dag) door Ilse te vertellen wat we allemaal hebben gedaan en hoe leuk dat wel niet is geweest. Een kus (oh nee- DumDum moet even uit!) en dan leg ik d'r op bed. Ik zet haar muziekje aan (Brahms) en zeg welterusten waarna ik het licht uit doe. Soms huilt ze tot ik 'echt weg ben' (beneden aan de trap) maar meestal is het goed en slaapt ze gelijk in. Of in ieder geval blijft ze stil. Laatst moest ik op haar kamer zijn een uurtje na dat ze naar bed was gegaan, en was ze tot mijn verbasing nog klaar wakker. Ze lag met haar ogen wijd rustig op haar rug te wachten. Ze voelde zich ook niet gestoord door mij. Dat ze zo makkelijk zelf kan inslapen zonder te zeuren is wel erg lekker- een vriendin van mij moet bij haar dochter blijven tot ze slaapt, wat lastig kan zijn.

Ja, dat in slaap komen gaat makkelijk. Toch is ze niet de ideale dochter hoor. Ilse wordt vaak 's nachts wakker en zet het op een huilen omdat ze haar tut niet kan vinden (nudaags maar een paar keer per week) zodra ze die heeft slaapt wze weer, maar dat betekend niet dat ik zo makkelijk weer in slaap. Wel handig is dat ze nu ook wel eens 'DumDum gone' zegt wanneer ze begint met huilen, wat ik dus hoor over de babyphone, en waardoor ik weet dat ik er net zo goed gelijk uit kan komen in plaats van te wachten om te zien of ze stil word.

Verder word ze altijd tussen 6.00 en 6.30 wakker. Toen mijn ouders er van de week waren had ze twee uitzonderingen- 1 ervan om 6.45, de andere om 8.30!!! maar ja, toen was ze ook na 10.00 naar bed gegaan. Ik zou graag wat meer uitzonderingen hebben, want het is wel vermoeiden er elke dag zo vroeg uit te komen. Toem mijn moeder er was kwam zij er trouwens uit voor Ilse, dus dat was wel heel lekker, en met John heb ik de afspraak dat hij op zaterdag mag blijven liggen en ik op zondag, waar wel aan gehouden word behalve als we bij vrienden zijn of vrienden bij ons logeren, wanneer ik me op offer (en dat is helaas best vaak) Dat is mijn eigen schuld trouwens, want ik vind het gewoon niet fijn in bed te blijven liggen wanneer er mensen zijn.

's ochtends heeft ze ook een wakker worden routine. verschonen- als ze in een goede bui is rijkt ze me tut aan zo van 'die heb ik niet meer nodig mam' zo niet dan blijft hij nog even in d'r mond. Eenmaal beneden maak ik gelijk banaan voor d'r met haar sap, waardoor de tut er echt uit moet, en dat is goed.

Eerst een half uurtje TV kijken naast mama op de bank. Na het halve uurtje tv kijken en een paar stukken banaan te hebben gegeten (en vaak de helft van mijn yoghurt) word ze actief, en dat betekend meestal dat ze vande bank af krabbeld met de mededeling 'boek' naar de eetkamer toe gaat, een boek pakt en terug komt om die bij mij op choot te bekijken.

Eigenlijk vind ik die routines van haar heerlijk, haar enthousiastme, haar gehoorzaamheid, haar lieve maniertjes. ze is echt al een klein meisje, geen baby meer, maar 's avonds en 's ochtends is ze zo knuffelig en lief.

Een verhaal over haar eet routine komt vast ook nog eens.

Verder ben ik al begonnen (op word) een verhaal te schrijven over onze paas weekend met 'Oma' en 'Opa' uit Nederland. die komt dus ook snel.

welterusten!!

Kus Imke