slapen en stil staan
mijn nachtrust is kut ik kan gewoonweg niet in slaap komen zelfs niet met
medicatie
ik zal blij zijn als mijn nieuwe medicijnen inslaan dan word et hopelijk wat kalmer in mijn hoofd
er gaat zoveel door heen ik kan er gewoonweg niet meer tegen.
ik ben gewoon moe iedere dag weer.
soms zou ik gewoon willen verdwijnen weg van alles en iedereen
ik weet dat het zou kunnen maar of het verstandig is nee dat denk ik niet
ik mis een relatie iemand bij me die van me houd hoe ik ben
ik mis haar degene die ik mijn liefde mijn hart kan geven
ooit had ik zo iemand ik waardeerde het pas toen het te laat was
van iedereen mis en haat ik haar het meest heel dubbel allemaal
er gaat geen dag voorbij of ik denk nog wel een beetje aan haar ook al vervaagt haar gezicht
langzaam maar zeker
ben het ook beu iedereen om me heen gaan samenwonen, trouwen of zwanger
iedereen gaat vooruit en ik
ik blijf stil staan teminste zo voel ik dat.
het knaagt aan me dag in dag uit
ik weet niet hoelang ik dit nog trek
dunkelheit, man, 40 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende