Slapen, wat heeft dat nog voor nut?
Het enige wat ik kan zijn tijdens het slape, is bang.
VOOR het slapen: Bang voor wat er komen gaat
TIJDENS het slapen: Bang voor wat ik zie/droom
NA het slapen: Bang voor de volgende nacht, dat ik dan weer zo'n droom krijg.
Mijn fantasie is op hol geslagen, eerst een gave, nu een vloek. Eerst kon ik wegdrome, in mn eige zorgeloos wereldje, maar nu, is dat wereldje nog erger dan deze wereld. Vol verdriet en pijn, zo zwart als de nacht, geen lichtpuntje te zien.
Ik zie het nut niet meer van slapen. Alleen dat mijn lichaam het nodig heeft, anders gaat die kapot. Maar wat maakt dat nog uit? Ik heb mijn eigen lichaam al kapot gemaakt. Met mijn eigen handen, scharen, messen, pillen, noem maar op...
Ik wil niet meer slapen, ik haat het, het maakt me alleen maar banger.
Banger dan dat ik nu al ben...
-
-