Slechte vrouw...

Ik wis alle gesprekken. Ik hoef niet te horen dat ik een slechte vrouw ben en bij het grof vuil thuis hoor en dat hij mij dit of dat niet gunt.
Zijn 50 euro die hij voorgeschoten heeft krijgt hij netjes terug van mij en zijn matras mag hij ook weghalen en bij het grof vuil zetten.
Ik vind dit allemaal prima.
Interigeit is hetgeen wat telt bij mij. Een relatie moet gebaseerd zijn op Interigeit.
Als je iets van iemand aan neemt geld dat net zo.
Dit hele manier van doen en laten en met elkaar omgaan is in de basis al niet goed dus ik wil er verders ook geen aandeel aan hebben.
Dit is precies de reden waarom ik wil werken of upgraden. Mezelf kunnen redden in het leven. Nu is het ook overleven en kijken wat er te halen valt. Is ook niet goed.
De ander voelt zich gebruikt en afgedankt dus zijn reactie is alleen maar een logisch gevolg.
Dus ik heb vrede met deze kwestie.
Teruggeven wat hij aan mij gegeven heeft of in bruikleen heeft gesteld is alleen maar correct.
Dus ik geef het al te graag terug.


Ik ben een hele slechte vrouw...

Dit zijn zijn woorden.
Gelukkig denk ik niet zo over mezelf.
Ik accepteer dat de situatie nu is zoals het is. Dat hij niks meer van mij moet weten en allerlei verwensingen maakt.
Mijn doel is opschonen, met mezelf in het reine komen, opruimen wat ik heb laten liggen en niet een ander en achteraf ook mezelf belasten met mijn eigen gore puinzooi



De situatie is even niet leuk nu maar ik vertrouw op mezelf dat ik hier wijzer en sterker uit kom.
Ik ben ook wel blij dat hij een afkeer van mij heeft gekregen want ik zelf ben deze sleur zat van aantrekken en afstoten. Let's be over it.
Ieder zijn eigen pad op.
Een schone lei. Niet meer in oude patronen blijven hangen en terug vallen.
Hij is het zat en wilt niet meer. Da's alleen maar te prijzen.
Ik wil het ook niet meer.
Dat was hem voor nu.


Gr Art = Tiek