Snackbar issues
Godverdeteringtyfus.
Ik dacht dat mijn hekel aan zestienjarige Eindhovense kutjes de grootste was die er bestond. Maar vandaag is mij het tegendeel bewezen. Mijn nieuwe collega, een viertienjarig Lunettens kutje, spant toch écht de kroon...
Ik moest vandaag voor de tweede keer met haar werken. Onze baas was de hele middag al een beetje weg, andere klusjes doen en zo, dus ik probeerde haar hier en daar een paar dingetjes bij te leren, advies te geven en zo, vertellen hoe ik dat zou doen... Zoals het een goede collega betaamt. Vriendelijk maar serieus haar verder helpen, zodat het alleen maar beter gaat. Ik trek mijn bek nog niet open om te zeggen dat ze beter even kan wachten met nog een emmertje aardappels hakken omdat we nog een hele hoop hebben liggen en we niet weten of we dat wel allemaal kunnen verkopen, of ze begint al te zeuren over dat ze dat zélf wel kan bepalen, dat ze het súpergoed doet, dat ze nog nooit iemand zo hebben zien beginnen als zij, dat ze geweldig is, en dat ik haar baas niet ben en dus mijn bek moet houden. En dat ik haar 'verklikt' had bij de vrouwelijke baas, vond ze helemaal niet leuk. En dat maakte mevrouw goed duidelijk, waar een paar klanten bij stonden.
Ik natuurlijk eerst de klanten helpen voor ik op haar ging reageren, terwijl zij vrolijk verder ging met bitchen. 'Ja, en vorige keer deed je ook al zo vervelend, en ik kan het allemaal zelf wel.' Toen de klanten eindelijk geholpen waren en ook echt weg waren, draaide ik me naar haar toe, en zei dat ik haar juist wilde helpen, advies wilde geven zodat het beter ging. En dat 'patat uit de schaal eten'-drama waar ze zo opgefockt over was, dat had ik al de vorige keer tegen haar gezegd, dat ik zei dat ze dat beter niet te vaak kon doen. Okay, iedereen doet het, maar niet als er klanten voor de counter staan. En dan nog niet de hele dag lang, dan bak je maar een paar patatjes voor jezelf en ga je achter zitten.
Ik dus nog een keer zeggen dat ik haar alleen maar probeerde te helpen waar ik kon, en advies gaf, krijg ik weer een grote bek over dat ik haar baas niet ben en dat ze dat niet pikt. Ik snapte er echt helemaal de ballen van... Ik ben dan wel vijf jaar ouder, dat wil niet zeggen dat ik me verheven voel boven haar... Of omdat ik er al een half jaar werk, en zij net voor de vijfde keer stond... Als ik tegen een nieuweling zeg 'Ik zou nog even wachten met een emmertje hakken, omdat je niet weet hoe druk het vanavond wordt', verwacht ik wel dat ze voor rede vatbaar is tot het punt dat ze accepteert dat ik meer ervaring heb. En niet een bek teruggeeft van 'Ja, maar de baas zegt dat ik dat allemaal zélf al heel goed in kan schatten...' Als ze dan ook nog eens begint met 'Daarom deed ik ook zo koel de hele ochtend...' Met alle respect, madam kwam pas om half een aankakken, mocht om 5 uur naar huis van de baas, terwijl ik gewoon een volle dag van tien tot zeven draaide. For the record, ze begon haar betoog rond een uur of twee al.
Het zal wel aan mij liggen hoor, dat ik haar mentaliteit niet snap. Een ding weet ik wel zeker, als ik vaker met haar moet werken, gaat voor mij de lol eraf. Ik heb geen zin om elke keer op mijn woorden te letten omdat madam zich anders beledigd voelt
Ongelofelijk dat er nog zulke opgewonden standjes zijn op de wereld... Ik wil haar wel eens zien op de vrijdagmiddagspits, als er bestellingen voor ruim 50 euro binnenkomen per vijf minuten en ze moet scheppen, afhouden en saus klaar moet zetten tegelijkertijd, en eigenlijk al met het volgende bezig had moeten zijn.
En sorry voor al die zeurverhalen de laatste tijd, ik heb gewoon veel frustraties de laatste weken (A)
Fairy Tail, vrouw, 34 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende