sneeuw (brabants snooi)

Ik trek er op uit met fototoestel zoals altij.
en maak mij meester over de witte heerschapij.
het maagdelijk wit dat ik als eerste zal betreden.
wetend dat velen in mij voetsporen zullen treden.
en al kijk ik rond en zie veel schoons.
bedenk ik mij ineens ook dit is nederland.
niet eens het grauwe regenachtige of erg zonnige land.
maar in wit bedenkte wildernis, mijn vaderland.
en al zeg ik het niet altijd en ben ik toch eens trots.
dit wit is maar tijdelijk en toch zo iets plots.
en al fotograferend baan ik mij een weg.
en snijdende kou die mij vingers berecht.
toch kan het mij niet deren, kou nog regen of wind.
ik moet van plaats naar plaats, hoe zuur ik het ook vindt.
Nee, ik laat mij niet stoppen door moeder natuur.
terwijl een ander de kachel bezoekt, neem ik mijn toer.
en doorbeer ik de kou en sneeuw in al zijn lagen.
nog door kou onderkomen zal ik klagen.
ik geniet en daag het telkens weer uit.
ik schiet mijn foto,s en kijk nog eens omhoog.
geef mij je beste schot en terg mij maar meer.
nu leg ik je op foto vast en dat doe ik keer op keer.
en niets dat mij zal stoppen het tedoen.
al vriest het dan nog zo hard en gaat mijn gevoel in mij vingers weg.
ik blijf je vast leggen, want morgen ben je weg
30 dec 2005 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van stoneraven
stoneraven, man, 47 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende