sodomieten massamoordenaars seks snollen & sletten

EN
het geschiedde
in die dagen.
Zo beginnen
veel mydibijbelverhalen.
Ook een gruwelijk verhaal
uit het boek Richteren,
dat bekend staat als de 'Schanddaad te Gibea'.
Het gaat over een Leviet, die na veel moeite zijn bijvrouw heeft teruggehaald uit haar vaders huis.
Op de terugweg overnachten ze in Gibea, in het huis van een oude man.
Als ze zitten te eten, omsingelen mannen uit de stad het huis, bonzen op de deur en zeggen tot de gastheer: 'breng de man die jouw huis is binnengekomen naar buiten,
dan kunnen wij kennis met hem maken en hem
wat beter leren kennen ...'!
De heer des huizes kent zijn stadgenoten,
zij komen niet alleen maar een vriendelijk handje schudden.
En als genereus gastheer biedt hij zijn 'maagdelijke dochter' en de bijvrouw van zijn gast aan.
Het is de buurbewoners niet goed genoeg.
"Dan grijpt de Leviet zijn bijvrouw vast en brengt haar naar buiten!"
De mannen verkrachten haar de hele nacht.
's Ochtends vindt de Leviet haar voor het huis waar hij te gast is, 'haar handen op de drempel'.
Hij zegt tot haar: "Sta op, we moeten gaan", maar geen antwoord ...
Hij neemt haar mee naar huis.
Daar aangekomen snijdt de Leviet haar in twaalf stukken,
die hij rondzendt naar alle delen van Israel.
Ten oorlog, is de boodschap.
Als de stammen van Israel bijeenzijn,
verteld de Leviet zijn mydiverhaal: 'mij dachten ze om te brengen,
maar ze hebben mijn vrouw ZO vernederd dat zij stierf!'
Na zijn woorden trekken de mannen van Israel op tegen die stad waar de schanddaad plaatsvond.
Het mydiverhaal dat de Leviet vertelt is een voorbeeld van hoe verhalen
gebruikt kunnen worden om onze schuld
af te schuiven ...
Je kunt je jarenlang
met verhalen bezighouden, met bijbelverhalen, met literaire verhalen,
met historische verhalen als 'in betovering gevangen'?
Dan kun je ook nader ingaan op de vraag hoe het kan dat verhalen in onze cultuur altijd al populair zijn geweest, maar eigenlijk alleen als een vrom van vermaak werden beschouwd!
We zeggen vaak: het is maar een verhaal.
Daarmee bedoelen we: een verhaal is niet echt, is slechts een fabel,
als je serieuze informatie over de werkelijkheid wilt krijgen, dan kun je je beter verdiepen in een wetenschappelijk onderzoek ...
Wiskunde is een soort van hersengymnastiek,
waarvan je in de wereld om je heen niet zoveel merkt?
Maar verhalen blijven bij de levende werkelijkheid: ze zijn spannend, gruwelijk, ze betoveren je en houden je gevangen!
Meeslepend en manipulerend,
net als sommige mydiverhaaltjes over seks, naakt, ruzie, verhoudingen e.d. Hoewel ik me er al jaren mee heb beziggehouden, lukt het me nog steeds om me te laten meeslepen door een verhaal, ook soms in myDi!
Dat is dan meestal te danken aan de verteltechnieken van de schrijvers.
Zo kun je een verhaal door de ogen van EEN personage gepresenteerd krijgen, waardoor je gaat meeleven, hun handelen begint te begrijpen en sympathie [of afschuw] voor hen ontwikkelt?
Net zoals een kiezer de verantwoordelijkheid heeft om politici kritisch te volgen,
zo moet een lezer oplettend
leren lezen ...
Stimuleren ook mydiverhalen
je dus om de werkelijkheid kritisch in ogenschouw te nemen?
Ik weet het niet: een goede schrijver manipuleert een verhaal heel subtiel, en het is maar de vraag of lezers dit ook echt
doorhebben?
Daarom ook het voorbeeld
van de "Schanddaad te Gibea" [en talloze andere mydibijbelverhalen]!
Je kunt laten zien hoe sterk de manipulerende werking is van het perspectief van waaruit dit verhaal verteld wordt. In het eerste deel van dit mydibijbelverhaal is de verteller aan het woord:
hij zegt dat de Leviet zijn vrouw vastgrijpt en haar naar buiten brengt.
's Ochtends vindt hij zijn vrouw 'haar handen op de drempel'.
Dan staat er "Hij zegt tot haar: 'Sta op, we moeten gaan', maargeen antwoord.
Verderop in dit verhaal, als hij de stammen van Israel toespreekt, is de Leviet zelf aan het woord:
'mij dachten ze om te brengen, maar ze hebben mijn vrouw ZO vernederd dat zij stierf!'
De verteller heeft nergens gezegd dat de Leviet met de dood bedreigd is,
en ook niet dat zijn vrouw 's ochtends dood was.
Waarom dikt de Leviet zijn verhaal aan?
Om zichzelf vrij te pleiten,
om meer effect te bewerkstelligen bij de stammen van Israel?
Een andere analyse over deze "Schanddaad te Gibea" illustreert hoe manipulatief verhalen kunnen werken. Je kunt iets dergelijks ook terugvinden bij de mydibijbelverhaal over Sodom en Qumran, Masada
en Yotapata, de 'Hof van Eden met Adam en Ewa, Kain & Abel' en 'de Zondvloed en de Ark', 'de Toren van Babel', "Elya op de Karmel met de Ba'alpriesters & Yzeepbel uit Levanon, de 'aartsvaders & -moeders'
en al die tientallen andere mydibijbelverhalen over profeten,
koningen, priesters, Yehosjoea
en zijn diverse
volgelingen ...
Als je zo'n verhaal uit elkaar haalt,
blijft er dan nog wel iets over voor de mydilezer?
Is zo'n analyse niet net zo erg als het uitleggen van een grap?
Nee: protestanten hebben altijd wel gedacht dat zij helemaal zelfstandig de bijbel konden lezen,
dat zij op eigen houtje heel goed in staat zouden zijn om een verhaal goed te interpreteren,
maar zo'n uitgangspunt overschat
de gemiddelde lezer?
Zo'n analyse is dus
zo nu en dan
noodzakelijk!
Misschien straks
of later nog een stukje,
of anders morgen wel?
Je herkent het thema:
ook mydimensen zijn vaak uebervet gevoelig
voor sensationele verhalen, woorden en zinspelingen ...
Er zijn dan dus ook altijd verschillende verhaallijnen die door elkaar heenlopen in onze pogingen om iets duidelijker te maken wat ons dwarszit of intrigeert en men reageert soms
als stieren op een rode lap, pubers op seks & adolescenten
op 'verhoudingen' van teeners & twens: hetero, homo,
bi, pedo, platonisch, seksistisch of hoe
en wat dan ook?
Het pakt je,
of zoals iemand al vaker zei:
'het hakt je'
ofsow
in stukjes en
beetjes

@