Soms
Soms komt je in het leven op een plek waar je niet weet wat je moet doen.
Het ging vandaag heel makkelijk, ik ging naar de Werkplein, want het is vandaag cursusdag sollicitatie training. Dus toen ik binnen ging, was ik de eerste die binnen kwam. Daarna begon iedereen te komen. De vrouw die cursus geeft, houdt van heel erg praten. Ze wil gewoon de hele dag praten. Soms heeft ze een korte rok aan en soms draagt ze een lang broek. Ik begrijp daar niets van. Daarna begin de les want iedereen is bijna gekomen. “ Ik moet naar haar luisteren” dacht ik, maar dat kan ik echt niet, ik denk aan iets anders, moeilijk te begrijpen voor veel mensen om mij heen. Ik denk bij mezelf dat de man blijft een man ook als hij van andere planeet komt en de vrouw blijft een vrouw. Als je een vrouw ziet, dan denk alleen aan een denk.
Mensen die mij kenen, zegen: het zit in je genen zit. Daar kan ik niets aan doen. Naar mate dat je ouder wordt, wil ik door mijn verstand bewogen. Dat lukt het niet altijd. Ik probeer bij de les te blijven, en praat met mijn klasgenoten, dus ik wil daar niet aan denken. Vragen hoor ik graag, zegt ze. Niemand geeft antwoord. Blijkbaar niemand heeft een vraag. Gelukkig is de les snel voorbij, en ik mag weer naar huis.
Het ging vandaag heel makkelijk, ik ging naar de Werkplein, want het is vandaag cursusdag sollicitatie training. Dus toen ik binnen ging, was ik de eerste die binnen kwam. Daarna begon iedereen te komen. De vrouw die cursus geeft, houdt van heel erg praten. Ze wil gewoon de hele dag praten. Soms heeft ze een korte rok aan en soms draagt ze een lang broek. Ik begrijp daar niets van. Daarna begin de les want iedereen is bijna gekomen. “ Ik moet naar haar luisteren” dacht ik, maar dat kan ik echt niet, ik denk aan iets anders, moeilijk te begrijpen voor veel mensen om mij heen. Ik denk bij mezelf dat de man blijft een man ook als hij van andere planeet komt en de vrouw blijft een vrouw. Als je een vrouw ziet, dan denk alleen aan een denk.
Mensen die mij kenen, zegen: het zit in je genen zit. Daar kan ik niets aan doen. Naar mate dat je ouder wordt, wil ik door mijn verstand bewogen. Dat lukt het niet altijd. Ik probeer bij de les te blijven, en praat met mijn klasgenoten, dus ik wil daar niet aan denken. Vragen hoor ik graag, zegt ze. Niemand geeft antwoord. Blijkbaar niemand heeft een vraag. Gelukkig is de les snel voorbij, en ik mag weer naar huis.
03 mei 2017
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 22 mrt 2014 Een gewone dag
- O 30 okt 2013 Zielsziek!!!
- O 02 apr 2013 Op het werk
- O 21 feb 2013 Oma
- O 02 jan 2013 hard werken
- O 02 dec 2012 mijn zoon
- O 18 mrt 2010 een baan zoeken
- O 22 feb 2010 wat maakt iemand aantrekkelijk?
- O 25 jan 2010 In de Metro
- O 12 jan 2010 vlooien markt ( 1 )
- O 17 dec 2009 Werkloos
- O 07 dec 2009 de kerst gevoel ( 3 )