Soms zijn er die dagen

Soms zijn er van die dagen.
Dat ik me zelf afvraag,
waar heeft ze dit aan verdient?

Waar ik haar kreet om hulp.
Dwars door haar verhalen heen lees.
En gelijk voel hoe moe ze moet zijn.

Alle lezers die de reden van,
haar nood kreet kennen.
Weten dat zij dit niet heeft verdient.

Probeer er te zijn,
als een luisterend oor voor je verhaal.
En de toeverlaat voor je pijn die je beschrijft.

De sterke schouder te zijn,
waar je op uit mag huilen.
Twee armen om je heen te slaan,
waar je diep in weg mag schuilen.

Iemand te zijn,
die in deze donkere tijden er voor je mag zijn.
En je bij voorbaat wil bedanken,
als ik dit deze tijd er voor je mag zijn.