Soo pissed off!

Serieus dit? Echt, ik wordt hélemaal gek!
Wat is dit voor een onzin?

Zoals een van m'n vriendinnen vanmiddag al zei: 'Ik wordt echt helemaal gestoord, ik ga echt geen ruzie meer maken via w'app hoor, voortaan gaat alles face-to-face.
In eerste instantie zei ik: Nou, liever via w'app. Op w'app kan ik serieus overkomen omdat ze me dan toch niet zien, maar als het face-to-face is moet ik keihard lachen en word ik ook niet bepaald serieus genomen.
Maar nu ik er bij nadenk... Eigenlijk is face-to-face toch beter. Op w'app kan je alles zeggen wat je wilt, maar in het echt denk je daar toch beter over na denk ik.

Even alles op een rijtje:
- Ruzie. Met een vriendin. Zoals er de laatste tijd vaak ruzies zijn.
Alleen wilde ze het op w'app uitpraten, maar aangezien ik me heb voorgenomen dat niet meer te doen, zei ik dat ik erover wilde ophouden. Maar zei bleef doorvragen. Toen werd ik dus chagrijnig, en zei ik tegen haar: IK ZEI TOCH DAT IK EROVER OP HIELD? niet bepaald aardig van me, maar op dat moment kon het me geen barst schelen.
- Ziek. 39,1 graden koorts. overal spierpijn. fackit. Ik denk dat ik opzich wel naar school zou kunnen morgen, maar... morgen heb ik de belangrijkste toets van het hele jaar. Daar hangt gedeeltelijk mijn toekomst van af. En nee, daar heb ik nog niks voor gedaan, de hele tijd geslapen en gepraat met mama en mn vriendinnen. Of ik morgen dus naar school ga is nog de vraag, aangezien ik geen überbelangrijk pw wil maken als ik me niet lekker voel.
- Stress? Ik weet dus niet of het bovenstaande door stress kan komen. 1 vriendin van mij heeft behoorlijk wat problemen en juist met haar heb ik ruzie. Ik mocht van haar aan m'n ouders vertellen over haar problemen, en nu heb ik het er dus wel eens over met mama en papa. Ze zeggen vaak, dat ik me teveel aantrek van die problemen van mijn vriendin. Eerst geloofde ik er geen zak van, maar nu... De laatste tijd kan ik maar niet in slaap komen, ben ik veeel vaker chagrijnig dan normaal, en daarbovenop HUIL ik nu ook steeds vaker. ik val ook in slaap als ik hw aan het maken ben, vroeger NOOIT last van gehad.
- Huilen. Ik huil normaal nooit. gewoon nooit. maar nu, de afgelopen maand, heb ik misschien al wel vijf keer gehuild. Ik merk dat papa en mama wel heel bezorgd zijn, maar ik kan nu eenmaal niet nep-blij doen zoals anderen dat kunnen.

Met andere woorden, momenteel voel ik me zwaar kut, en heb ik geen idee wat ik moet doen.

EDIT: ook nog eens last van veel minder eetlust. Ja, ik koop vaak snoep en chips en dat soort spul, maar de helft van wat ik de afgelopen week gekocht heb, zit nog dicht in de verpakking. Waarom? Geen zin. En met het avondeten eet ik al bijna helemaal niks meer. What's going on with me?