soort van "rectificatie"

heb vandaag k gesproken, over de auto, heb m naar haar toe gebracht, zij niet maar haar vader is slimmer en handiger in t verkopen van de auto, heb m net naar dr toegebracht, was niet leuk, weer iets kwijt.

we hadden t ook over mn mailtje en wat ik hier schreef zaterdag, ze was er erg van geschrokken, maar ze beseft wel dat dat is hoe ik ben al ik erdoorheen zit, als ik echt iets opkrop en uiteindelijk de bom barst dan zeg ik zulke dingen, zij kent me en kon "erdoorheen kijken" zeg maar.

ik wens haar niet dood en al dat soort dingen, ik wil het liefste dat we ieder gewoon een nieuw leven opbouwne, ik was stapelgek op dr en mensen waar je van houdt/hield wens je alleen maar het allerbeste, maar ik heb gewoon een supergrote inzinking gehad en precies in die inzinking schreef ik hier of een mailtje..

Wat ik schreef was de waarheid, en dat het door haar is dat ik hierin zit meen ik ook, maar ik ben ook redelijk (al zou je dat zaterdag niet gedacht hebben) en ik snap dat ze eignleijk geen keus had en wel bij me weg moest, sterker nog, dat is wat ik al jaren zeg, denk aan jezelf.

ik heb geen spijt van wat ik denk, ik heb wel spijt van de manier waarop ik dat ge-uit heb, dat heb ik altijd als ik zo'n uitschieter heb, en nu ook.
als er in mijn "mydiary-scherm" stond dat het 0 keer gelezen was had ik t ook verwijderd maar daar is t nu te laat voor.
dus schrijf ik dit maar als soort van "rectificatie" zeg maar.

ik ben altijd vrij rustig, maar als dan alles me opeens teveel wordt dan knalt ook alles eruit, en dan schreeuw en zeg ik dingen op n manier die zo agressief overkomen dat ik er later zelfs zelf nog van schrik.

weet wel, ik doe t alleen met woorden, ik kan iemand echt de huid volschelden, ik zal ze nooit aanraken, ik heb in de jaren met K, één keer een klap uitgedeeld en dat was tegen een kast, en heb daar toen mn hand op gebroken, ik ben echt niet zo, ik schreeuw en tier, maar ben ook altijd de eerste die terugkrabbelt.

het kan ook niet pijnloos gebeuren, ik wil het wel en zij waarschijnlijk ook, maar we zijn allebei toch een hoop verloren en willen er zo goed mogleijk uitkomen, en dus moet er soms even pittig heen en weer geluld worden, dat heb ik tot nu toe nooit gedaan en dat schoot van t weekend echt er met vonken vanaf.

de scheld kannonades en dingen die ik haar toewenste neem ik bij deze terug, maar de achterliggende gedachte blijft hetzlefde. ik heb alles verloren en dat is door haar, en ik ga vanaf nu voor mezelf opkomen, dat kan in vrede gebeuren wat ons betreft, maar als ik hard moet spelen (of zij) zal dat zeker gebeuren. maar uiteindleijk hoop ik dat we allebei als dit achter de rug is, met n schone lei kunnen beginnen, en elkaar gewoon kunnen spreken en zo....

Ze is echt niet een klerewijf of zo, anders was ik nooit verliefd op dr geworden vroeger, ze heeft me al die jaren een echt goed gevoel gegeven, en ik heb dankzij haar echt geleerd wat houden van iemand inhoudt. en zelfs nu, nu ze van me af wil, leer ik dankzij haar nog dingen... ik sta heel anders in t leven dankzij dit gemekker, en ik moet zeggen dat de ideeen die ik nu over t leven en relaties en zo heb echt veranderd zijn, maar wel beter in mijn ogen,

Wat ik bijvoorbeeld geleerd heb is dat t meisje niet VOOR andere dingen gaat, het moet er gewoon naast kunnen, en ik heb geleerd dat je niet ervanuit moet gaan dat je geluk voor altijd is, en die laatste klinkt heel negatief maar in mijn ogen is dat ook n geruststellende gedachte. als ik nu ergens gelukkig mee ben geniet ik er mateloos van, want morgen kan t weg zijn, en omdat je daar ook rekening mee houdt zal de teleurstelling ook minder zijn....

We hebben in de tijd dat we samen waren echt superleuke dingen meegemaakt, ik vind mn trouwdag echt nog steeds de allermooiste dag van mn leven, het moment dat ik k voor t eerst in dr jurk zag, zo mooi opgemaakt en dr haar mooi, allemaal zo leuk, ik krijg gewoon een brok in mn keel als ik dit schrijf. wat n geweldig feest ik t vond, dat bijna iedereen die ik wilde er was, de dagen erna, mn ring die te groot werd en hem steeds kwijtraakte (heb nof samen met n collega de vuilnisbakken omgegooid om te kijken of ie daar lag)

ik heb echt meer goede dan slechte herinneringen aan mijn jaren met k, maar ze hebben nu een bijsmaakje, en daar baal ik van. ik heb voor haar nog meer meiden gehad en daar denk ik over van dat het nou eenmaal niet had mogen wezen, maar bij haar zie ik het echt als mislukt, en dat wil ik niet, ik wil op haar terugdenken als mijn eerste echte liefde, want als ik eerlijk ben is ze dat ook, wat ik daarvoor had stelde niks voor vergeleken met haar.

maar goed, nu wordt ik ipv iemand die de hele boel bij elkaar vloekt en tiert, een zoetsappig geval.
dus ik stop er meteen mee.

Groetjes