Spammers Aanranden (Verbaal)

Er zijn maar weinig dingen erger tijdens het winkelen als van die donatatie-zoekers op straat. Dat er dan een leuk gezichtje met een plastic glimlach erop naar je kijkt en al zo gaat staan dat je vlak langs haar zult komen. En inderdaad, je komt in de buurt en gelijk gaat het: hallo, mag ik jou wat vragen? Jij wel, maar de instantie waarvoor je werkt niet, is dan altijd mijn antwoord. Vreemd genoeg heeft ze dan ineens geen vraag meer. Terwijl ze me juist heel veel te vragen zou moeten hebben, want zoveel weet ze niet.

Afgelopen vrijdag wist er wel 1 het beter te spelen. Ze had geen schrijfplank, om op te schrijven of om geile mannen mee te slaan, bij zich. Dus voor hetzelfde geld was ze een hulpbehoevende burger die even de weg kwijt was, of wie weet zelfs een jonkvrouw in nood. Dus ze mocht me wat vragen. “Studeer je ook?” Nee toch, denk ik bij mezelf. Ze heeft me tot stilstand gekregen… Regel één voor het overleven van een aanslag is in beweging blijven, dus ik ben de lul. De dialoog gaat verder: Ja, ik studeer. “Wat studeer je?” *piep* (Dat piep ik even weg omdat er uit mijn één-na-vorige verhaal geen duidelijke conclusie is knipoog) “Dat klinkt als een leuke studie. Vind je ook dat kinderen in ontwikkelingslanden een opleiding moeten krijgen?” Daar komt de aap al uit de mouw. Weer zo iemand die komt bedelen voor mensen die zelfs te lui zijn om dát zelf te doen.

Natuurlijk vind ik dat die kinderen onderwijs moeten krijgen, maar de waarheid is dat ik er helemaal niet op zit te wachten dat iemand het op mijn emoties gaat spelen en je dan zo in de hoek drukt dat als je nee zegt, je als een slecht mens overkomt. Eigenlijk zou er een nee-nee stikker voor dit soort lui moeten komen. Maar om nou steeds met een stikker door de winkelstraten te moeten lopen…

De plicht begon inmiddels te roepen, ik moest echt verder met shoppen.

De volgende keer ga ik het anders doen. Ik wil wel eens zien hoe zo iemand reageert als ik juist totaal geen empatisch en mezelf verontschuldigend antwoord geef wat waarschijnlijk iedereen doet. Ik ga ze van hun schoenen slaan. Ik ga een VVD-stijl antwoord geven. Zodra ze dan vraagt: “Vind je ook dat kinderen in ontwikkelingslanden een opleiding moeten krijgen?” Ga ik zeggen: nee, want er is een reden waarom die mensen onderontwikkeld zijn. En de mensen die zeggen dat ze onderontwikkeld zijn door onze kolonisatiedrang, de slavernij, en de gehele VOC mentaliteit, hebben het fout. De waarheid is dat “ze” eigenlijk van nature slecht en dom zijn. De Duitsers hadden daar geloof ik ook een mooi woord voor. Wat was dat ook alweer? Untermensch geloof ik… Hoe het ook zei, het zou dus niet verstandig zijn deze mensen kennis te geven, omdat dat zich nog wel eens tegen ons kan keren. Eigenlijk zijn het net valse honden: ze kunnen maar zo eens in de hand bijten die ze voert. En zolang de knuffel regering hier in Nederland niet eens goed onderwijs voor mijn kinderen weet te regelen van mijn belastingcenten, waarom zou ik dan mee betalen voor een aantal zwartjes aan “the ass-end” van de wereld? Mijn leventje gevangen in luxe bevalt me wel en ik wens niet met de realiteit geconfronteerd te worden tijdens het uitvoeren van een zeer belangrijk en oppervlakkig deel van mijn leven, te weten winkelen.

En dan ga ik opmeten hoever haar mond open is gevallen en vraag ik haar nummer. Wie niet waagt…

Disclaimer: ik heb eigenlijk geen kinderen.

- I reject your reality and substitute my own.
02 mrt 2008 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van martin
martin, man, 37 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende