Mijn beste vriendin, Mariska, schreef mij donderdag een berichtje om te vertellen daat ze na 37 weken zwangerschap nu opeens in het ziekenhuis lag om d'r baby te laten komen (zaterdag heb ik d'r nog gezien en toen had ze het over hoe ze er naar uit keek de vierdaagse feesten mee te maken,met 38 weken zwanger.... niet dus...). Ze wilden de baby laten halen vawege 'te weinig water om een kindje dat niet veel meer lijkt te groeien.'
Donderdag zouden ze har inleiden, maar het werd al snel verzet naar zaterdag.
Dat is dus vandaag. Ik heb d'r vanochtend gebeld, en op het antwoord apparaat ingesproken: 'als je nu aan het bevallen bent, bel maar als ze er is, zo niet, mail of SMS me dan snel!'
Ze heeft tot nu toe niet gemailt (gisteren en eergisteren wel) of gebeld, en elke keer wanneer de telefoon gaat (vooral net,want wie belt er nu rond 11 uur 's avonds-.... het bleek Johns zus te zijn....) word ik zenuwachtig , zo van: 'dat is d'r, nu gaat ze vertellen dat ze mama is!!!!' Ik ben zo benieuwd wat ze nu aan het beleven is- zijn de weeen al begonnen, ligt ze nog gewoon verveeld te wachten, of is ze op dit moment haar eerste luier aan het verschonen! Ik wou op momenten zoals vandaag, dat ik toch wat dichterbj kon wonen, want ik was zeker vandaag bij d'r op bezoek geweest!
Maris, sterkte en veel geluk en plezier gewenst!!!! Ik denk aan je!
Kus Imke