Spook!?!?!

Ik verdacht mijn huis van het hebben van een spook! En toch zit ik op het moment dapper alleen thuis terwijl Ilse op bed ligt.

Een paar maanden geleden hoorde ik allerlei geluiden in Ilse's kamer- het was overdag en Ilse was op het KDV. Ik ging kijken maar er was niemand.

Gisteren gingen we naar bed en John zei tegen mij 'eh, ben jij op de zolder geweest?' - even uitleggen dat ons huis, zoals de meeste huizen in Engeland geen trap naar de zolder hebben, maar een luik dat je open moet doen door het op te tillen en opzij te schuiven. ik: 'nee, hoezo?' en John wijst naar boven waar het zolder luik half open ligt, mompeld: dat kan de wind nooit gedaan hebben- ik zei toch dat dit huis niet deugd' en ging naar bed. Ik kwam er bij en kroop dicht tegen hem aan.
Hij lag gewoon met zijn rug naar de deur (eng), die open stond (nog enger), en sliep zo in- ik daarentegen lag op mijn rug met gespitste oren!

Ik was vooral aan het luisteren of het misschien open was gelaten door iemand, die snel de zolder in was gekropen omdat hij ons hoorde thuiskomen en die er vervolgens weer uit zou kruipen wanneer we naar bed waren, maar eigenlijk wist ik ook wel dat dat niet zo zou zijn, want waarom zou hij het luik zo ver open laten.

Is het een spook was mijn andere gedachten, die ik zo veel mogenlijk weg drong.

Ik wil namelijk niks met spoken te maken hebben. Ik heb er nog seeds van overtuigd dat we in ons huis in het centrum van Nijmegen - een oud herenhuis- een geest hadden. Hij 'woonde' naast mijn moeders kant van 'het grote bed' Ik was altijd zo bang voor die hoek, en aangezien ik daar altijd mijn tanden moest poetsen wilde ik dat zo veel mogenlijk met anderen erbij doen. Mijn moeder geloofde het niet, zal het zich vast ook niet meer herinneren. Er staat me ook bij dat de buurman vertelde dat daar een man was overleden in bed- maar of ik dat nou zelf verzonnen heb toen ik jong was, of dat hij me dat echt heeft verteld, ja en als dat zo was: zelfs dat kan zijn geweest om mij te stangen- ik weet het niet...

Ik heb trouwens ook een ervaring van toen mijn oud tante Mia net oveleden was, en ik in het oude huis op bed lag en steeds wakker werd wanneer ze het op de radio over 'leven na de dood' hadden (ik had altijd de radio aan en er was toendertijd een koffie reclame waarin de vraag 'is er leven na de dood' gesteld werd- goh 1992 ofzo zal dat geweest zijn.- maar goed, ze speelde muziek en tussendoor hadden ze gesprekken. Ik viel steeds tijdens de muziek in slaap en was weer klaar wakker wanneer dat gesprek kwam. er hing een groene gloed in mijn kamer, dus ik dook onder de dekens en om 5.00 's ochtends kwam mijn zus naar beneden (zij sliep boven mijn kamer) omdat haar vriend moest werken en toen heb ik haar geroepen en verteld dat ik bang was. Ze lachte me een beetje uit (zo van 'gossie meissie toch' en darna was het over. Ik denk nog steeds dat dat een boodschap van mijn oud tante was geweest.
Ook al kan ik het ook verklaren met 'oh, ik zal wel niet zo diep geslapen hebben en een interesse in het gesprek hebben gehad vanwege mijn oud tante. En die groene gloed kwam misschien van de gele lampen op strzat door mijn zwarte gordijnen.'

Zo kan ik ook gisters ervaring verklaren met: oh, het is zo'n storm achtig weer geweest. We hebben waaaarschijnlijk de voordeur open gedaan waardoor de wind als een gek naar boven schoot (de zolder is bovenaan de trap) waardoor het luik omhoog werd geblazen, en waar op het zelfde moment een windstoot door de dak pannen heen suisde en het luik opzij heeft geblazen.

Maar goed, ik loop nog steeds over de overloop met een kloppend hart- het luik goed in de gaten houdend- en heb nog steeds gespitste oren terwijl ik dit aan het typen ben, dus eigenlijk vind ik het best een beetje eng. Mag dat als volwassen vrouw? en als nuchtere nederlander?

Ook al geloof ik in 'iets' waardoor het lijkt dat er spoken zijn in oude gebouwen- of dat nou jarenlange opgebouwde energie is dat zich niet kan aarden- zoals ze zo mooi zeggen: 'dit huis heeft geleefd' of omdat er echt een geest is, ik weet het niet. Ik denk echter niet dat dat hier het geval is. Dit huis is van 1955 en in de 1.5 jaar dat ik hier woon heb ik niet veel gemerkt en me altijd erg op mijn gemak gevoelt.

het zal dus wel de wind zijn geweest!!

Kus Imke