Stafylokkenbacterie.
Maandag.
Lino heeft gisteren de hele dag, samen met de crèche waar hij naartoe gaat, meegelopen met een leuke lawaaioptocht. Och wat zag dat er toch gezellig uit zeg ! Zo lief met al die kindjes. Een weekje geleden hebben ze die met z’n allen allemaal al gemaakt. Vandaag was dan eindelijk de dag aangekomen dat ze hun intrumentjes mochten gaan gebruiken ! Elk kindje had een eigen lawaai instrument bij zich waarop ze vrolijk muziek op maakten. Of tenminste, lawaai. Ook zongen ze de hele tijd vrolijk liedjes. Niet dat dat altijd te verstaan was maar dat maakt niet zoveel uit. Zo hebben ze de hele ochtend en begin van de middag rondjes gelopen door de wijk terwijl ze bezig waren met hun zelfgemaakte muziek instrumentjes.
Met Sem ben ik gisteren naar de consultatiebureau gegaan. Even weer na laten kijken voor de benodigde dingetjes. Ik vond het wel fijn dat hij weer gewogen werd. Ik was namelijk toch wel heel erg nieuwsgierig naar hoe zwaar Sem op dit moment zou wegen. Hij is bijna 300 gram aangekomen. Binnen maar 1 week tijd. Dat heeft hij dus erg netjes gedaan vind ik. Als het zo doorgaat, gaat het allemaal de goede kant op.
Ook heb ik hun nog naar Sem’s plekje gekeken maar ze vonden het niet erg zorgwekkend. Ben ik nou de enige die zich er ook maar zorgen om maakt ?
Vandaag.
Het plekje dat Sem zo recht onder zijn oksel heeft zitten is vandaag alleen maar erger geworden dan afgelopen dagen. Het ziet er gewoon heel erg slecht uit. Het was een heel stuk roder geworden en het was ook een heel stuk groter geworden. Niet zorgwekkend an me hoela ! Ook leek het net alsof er iets onder het bultje zit, net als de vorige keer. Alweer zat er een soort van wit ringetje omheen. Nog steeds is Sem wel goed aan het drinken, alleen gewoon minder als eerst. Niet echt goed aangezien hij aan moet komen. Ook doet hij wel 2 keer langer over een flesje dan normaal gesproken wat me soms tot erg veel lasten kan bezorgen met de rest van het huishouden. Ook dat is niet erg prettig. Dus toestraks de huisarts gebeld en ik kon meteen met Sem naar hem toegaan. Gelukkig maar want anders zaten we daar maar met een groter wordend lelijk plekje.
De huisarts zelf wilde met zijn vinger op het wondje duwde kwam er pus uit. Een heleboel, dat kan ik je wel zeggen ! Echt vies, arme Semmeke. Deze keer was het geen gele pus vergeleken met vorige keer. Nu was het grijze pus. Ik moet toegeven, ik had nog nooit grijze pus gezien, tot nu toe dan. Toen heeft de huisarts er maar een gaasje bijgepakt zodat hij het wondje kon indrukken zodat de rest van het pus er ook uit zou komen. Het zag er zo zielig en vies uit. Sem reageerde er heel erg verdrietig en kwaad op. Hij begon zo hard te huilen en te krijsen dat de rest van de wachtkamer mee kon genieten van het schreeuw orkest. Het klonk net alsof hij mishandeld werd. Toen uiteindelijk al het pus eruit was gekomen kwam er ook een kleine beetje bloed uit. Met een hoofd die vroeg “Wat nu ?” keek ik maar naar de huisarts. Gelukkig vond hij het nu ook eindelijk eens tijd dat we wat informatie op ging halen bij de kinderarts. Gelukkig dat hij eindelijk naar me luisterd. Na telefonisch overleg met de kinderarts zelf hebben ze me een zalfje voorgeschreven voor Sem’s wondje. Ik hoop maar dat het gaat werken. Wel moeten we Sem’s drinkgedrag in de gaten gaan houden en moeten we ook het aantal plasluiers goed in de gaten gaan houden. Dat is nu eventjes heel erg belangrijk.
Ook hebben we vorige keer een kweekje laten maken en de dokter vertelde me dat hij de uitslage binnen had gekregen. Sem heeft dus blijkbaar een Stafylokkenbacterie in zijn lichaampje zitten. De dokter had alleen wel verwacht dat die bacterie allang weg zou zijn geweest.
Lino heeft gisteren de hele dag, samen met de crèche waar hij naartoe gaat, meegelopen met een leuke lawaaioptocht. Och wat zag dat er toch gezellig uit zeg ! Zo lief met al die kindjes. Een weekje geleden hebben ze die met z’n allen allemaal al gemaakt. Vandaag was dan eindelijk de dag aangekomen dat ze hun intrumentjes mochten gaan gebruiken ! Elk kindje had een eigen lawaai instrument bij zich waarop ze vrolijk muziek op maakten. Of tenminste, lawaai. Ook zongen ze de hele tijd vrolijk liedjes. Niet dat dat altijd te verstaan was maar dat maakt niet zoveel uit. Zo hebben ze de hele ochtend en begin van de middag rondjes gelopen door de wijk terwijl ze bezig waren met hun zelfgemaakte muziek instrumentjes.
Met Sem ben ik gisteren naar de consultatiebureau gegaan. Even weer na laten kijken voor de benodigde dingetjes. Ik vond het wel fijn dat hij weer gewogen werd. Ik was namelijk toch wel heel erg nieuwsgierig naar hoe zwaar Sem op dit moment zou wegen. Hij is bijna 300 gram aangekomen. Binnen maar 1 week tijd. Dat heeft hij dus erg netjes gedaan vind ik. Als het zo doorgaat, gaat het allemaal de goede kant op.
Ook heb ik hun nog naar Sem’s plekje gekeken maar ze vonden het niet erg zorgwekkend. Ben ik nou de enige die zich er ook maar zorgen om maakt ?
Vandaag.
Het plekje dat Sem zo recht onder zijn oksel heeft zitten is vandaag alleen maar erger geworden dan afgelopen dagen. Het ziet er gewoon heel erg slecht uit. Het was een heel stuk roder geworden en het was ook een heel stuk groter geworden. Niet zorgwekkend an me hoela ! Ook leek het net alsof er iets onder het bultje zit, net als de vorige keer. Alweer zat er een soort van wit ringetje omheen. Nog steeds is Sem wel goed aan het drinken, alleen gewoon minder als eerst. Niet echt goed aangezien hij aan moet komen. Ook doet hij wel 2 keer langer over een flesje dan normaal gesproken wat me soms tot erg veel lasten kan bezorgen met de rest van het huishouden. Ook dat is niet erg prettig. Dus toestraks de huisarts gebeld en ik kon meteen met Sem naar hem toegaan. Gelukkig maar want anders zaten we daar maar met een groter wordend lelijk plekje.
De huisarts zelf wilde met zijn vinger op het wondje duwde kwam er pus uit. Een heleboel, dat kan ik je wel zeggen ! Echt vies, arme Semmeke. Deze keer was het geen gele pus vergeleken met vorige keer. Nu was het grijze pus. Ik moet toegeven, ik had nog nooit grijze pus gezien, tot nu toe dan. Toen heeft de huisarts er maar een gaasje bijgepakt zodat hij het wondje kon indrukken zodat de rest van het pus er ook uit zou komen. Het zag er zo zielig en vies uit. Sem reageerde er heel erg verdrietig en kwaad op. Hij begon zo hard te huilen en te krijsen dat de rest van de wachtkamer mee kon genieten van het schreeuw orkest. Het klonk net alsof hij mishandeld werd. Toen uiteindelijk al het pus eruit was gekomen kwam er ook een kleine beetje bloed uit. Met een hoofd die vroeg “Wat nu ?” keek ik maar naar de huisarts. Gelukkig vond hij het nu ook eindelijk eens tijd dat we wat informatie op ging halen bij de kinderarts. Gelukkig dat hij eindelijk naar me luisterd. Na telefonisch overleg met de kinderarts zelf hebben ze me een zalfje voorgeschreven voor Sem’s wondje. Ik hoop maar dat het gaat werken. Wel moeten we Sem’s drinkgedrag in de gaten gaan houden en moeten we ook het aantal plasluiers goed in de gaten gaan houden. Dat is nu eventjes heel erg belangrijk.
Ook hebben we vorige keer een kweekje laten maken en de dokter vertelde me dat hij de uitslage binnen had gekregen. Sem heeft dus blijkbaar een Stafylokkenbacterie in zijn lichaampje zitten. De dokter had alleen wel verwacht dat die bacterie allang weg zou zijn geweest.
31 aug 2010
- meld ongepast verhaal
-
ZebraStip (opgeheven op 5-12-2015)
dinsdag 31 augustus 2010 19:29
Duurt ook lang voordat ze er wat aan gaan doen >.>
Beterschap aan klein jongetje!
-
Kroeskopje (opgeheven op 23-11-2013)
dinsdag 31 augustus 2010 19:41
Jeetje!!
-
Draik.
dinsdag 31 augustus 2010 19:51
Gelukkig is een Staphylococcus aureus heel goed te behandelen. (: Wel vervelend dat ze er zo lang mee gewacht hebben om het op kweek te zetten enzo. Bedoel, baby's hebben niet zo'n geweldig immuunsysteem nog. Maargoed, hopelijk gaat het allemaal goed komen met dat zalfje! ^^
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 10 aug 2010 Sem is geboren ! ** ( 19 )