Stille fluisteringen
Stille fluisteringen
Heel even vat de wind mijn oor
om hem snel weer los te laten.
Met een kriebel zegt zij mij een woord;
de wind, die kan met kriebels praten.
Als ik het even niet meer weet,
hoor ik die stille fluisteringen.
Niemand weet het, mijn geheim;
ik voel een band met geestenkringen.
Maar 's avonds als ik slapen ga
keert alle angst zich naar mijn hart.
Mijn oren kunnen dit niet aan;
ik ben niet graag 'geval apart'.
Jeananas, vrouw, 35 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende