stilte (gedicht van moi)

De stilte snijdend om je heen,
Zittend op een bankje helemaal alleen.
Links en rechts niemand te zien,
Enkel een vogeltje misschien.
Helemaal alleen op het bankje in het park,
Je hoort waterdruppels vallen uit de lucht,
Regen, je slaakt een diepe zucht.
Tik tak, vallend op ritme komen ze naar benee,
Ze nemen er steeds meer met zich mee.
Stilte komt en gaat weer weg.
Maar je blijft altijd alleen dat valt op.

als je dit gedicht leest zie je misschien iets van jezelf terug, ik schrijf vaker gedichten en als je er nog eentje wil horen, mail me dan

-xxx- contje
12 feb 2006 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van contje
contje, vrouw, 37 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende