'STOP Politie'

“Hallo schatje” ik zet mijn Chinese tomaten soep op tafel en pak Jazz op om haar even te knuffelen. Prr prr prr is haar tevreden antwoord. Zo fijn dat ze mij nog lief vind na al die dagen van verwaarlozing. Als ik mezelf op de bank geïnstalleerd heb zie ik Pim voor ’t raam staan. Steeds als ik hem weer zie krijg ik een tevreden warm gevoel door mijn lichaam. Ik vraag me nog steeds af hoe hij dat toch doet.

De knuffel die hij geeft bij binnenkomst geeft rust. Het is fijn als hij bij me komt. Het is fijn en gezellig om met hem de dag door te spreken. “Ik eet even mijn soepje en dan gaan we naar die bank kijken” “Alleen kijken of zullen we hem maar meteen ophalen?” “Hmm ja dat kan ook” “Anders blijven we op en neer rijden” “Ok” Ik vind het allemaal best wat hij wil. Als ik zelf dit soort dingen moet regelen en achterna jagen gebeurd er bar weinig. Mij maakt het niet zo heel veel uit dat mijn bank kapot is… met een mooi deken er over heen zie ik er niks van.

We rijden naar de vader van een vriendin waar we een aanhanger mogen lenen om de bank die we via internet hebben gevonden op te halen. Haar vader vraagt “Heb je een nummerplaat?” “Euhh ja momentje” Ik vis een zwarte stift uit mijn auto en een stuk karton waar ik mijn kenteken op schrijf.. “mooi hé” zeg ik trots terwijl ik zelf naar mijn ‘kunstwerk’ kijk en op dat moment zie ik dat er iets ontbreekt. “Aaah er kan nog een smiley bij” Pim en papa-vriendinnetje lachen een beetje om mij maar ondertussen heb ik de smiley al achter mijn kenteken gezet. Jup ’t staat ook echt een stuk gezelliger.

Iets later in de auto hebben we het ontzettend gezellig. Pim heeft een jointje gedraaid voor onderweg en uiteraard voordat we bij de beste man van de bankstel zijn. Zijn we een beetje stoned. Ik weet de auto zo te parkeren dat ik er geen fratsen mee hoef uit te halen. Een aardig iets wat vreemd mannetje doet de deur open en laat ons de desbetreffende bank zien. Aangezien iedere bank in een betere staat zal zijn dan die van mij, ben ik al heel snel om en vind ik het prima de bank te kopen en mee te nemen.
De man stelt voor dat we even kijken of we de bank wel meekrijgen omdat de aanhanger die we hebben niet echt heel groot is.

Samen met Pim loop ik terug naar de auto die iets verder op staat. “Euhh schat hoe ga je die auto daar Nu achter in parkeren?” “Ach ik heb geoefend bij de stort” “Toen was je niet stoned” “Dat klopt” ok nu knijp ik hem ook wel een heel klein beetje. Ik zie mezelf al helemaal allerlei auto’s per ongeluk raken omdat ik niet met een aanhanger kan rijden. “Misschien kunnen we die bank beter van de week even ophalen” Ik kus hem. Wat is het toch een schat, niks moeilijk doen… dat doen we van de week wel.
We lopen weer terug naar de meneer van de bank en leggen hem uit dat we de bank nu niet mee krijgen. Geen probleem en we maken een afspraak voor donderdag.

“Zal ik rijden?” “Ja en of jij gaat rijden” Ik geef mijn sleutels aan Pim. “Ik word zo makkelijk van jou, of moet ik zeggen lui?” “Haha je doet maar” Het is echt zo. Ik laat Pim voor mij draaien… ik laat hem in mijn auto rijden… dingen die ik zelf eigenlijk heel leuk vind om te doen maar als hij het doet vind ik het ook prima. We hebben hartstikke veel lol in de auto om onze prutsactie dat we eigenlijk te stoned waren om de auto met aanhanger in bedwang te kunnen houden. En dan… komt er een politie wagen naast ons rijden, vervolgens voor ons. “Dattie eens af gaat draaien ofzo”

Helaas… meneer de agent draait helemaal niet af, in plaats daar van gaat hij voor ons rijden en zet zijn ‘stop politie’ lampje aan.
“kut”

“Goedenavond samen, wij zijn van de politie en willen graag wat controleren, mag ik u rijbewijs zien” Pim laat zijn rijbewijs zien. Meneer agent knikt tevreden en vraagt dan “Van wie is deze auto” “Van mij” “Dan ben jij Lara?” “Ja dat klopt!” Ik vind het altijd heel leuk als mensen mijn naam onthouden of in één keer goed raden of wat dan ook, maar ik heb een vaag vermoeden dat het helemaal niet goed is dat deze meneer mijn naam weet. “Als eerste even over dat flutje als kenteken, dat mag zo niet hé” “Sorry, dat was even een snelle oplossing” Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan omdat ik mijn kenteken opgevrolijkt heb met een smiley.

“Lara loop jij maar even mee” Ik loop achter meneer de agent aan en kijk nog even over mijn schouder naar Pim. Jee wat moet hij wel niet denken. Gelukkig trakteert hij mij op een heel geruststellende lach. “Kijk Lara er staat nog wat van je open, je bent in het begin van dit jaar veroordeeld voor 6 dagen hechtenis of een geldboete” “Moet ik nu mee?” “dat ga ik even nakijken” *fuck*
Pim komt naar mij toe lopen. “Alles okay?” “Nee niet helemaal ze nemen me zo mee” Ik geef met mijn handen aan dat ze me waarschijnlijk zo meteen in de boeien gaan slaan. Pim lacht. “Dit had je allemaal niet verteld hé, enne I don’t do criminals” Hij aait me door mijn haar als hij dit zegt en geeft me een kus. “Sorry schatje” “ach joh geeft niks”

“Goed Lara, de oproep is nu nog herroepelijk dus je hoeft niet mee maar ik maak de boete nu onherroepelijk en dat wil zeggen dat je vanaf nu 2 weken krijgt om of in hogerberoep te gaan of je boete te betalen” “Okay, dus als ik gewoon betaal is er niks aan de hand” “dan moet je dat wel doen” “ok” Nog even krijg ik een Jip en Janneke taal uitleg over wat er nu allemaal gaande is. Ergens in 2006 heb ik onverzekerd rondgereden, heb daarvoor een boete gekregen (die ik nooit gezien heb… waarschijnlijk door al mijn verhuis van de afgelopen jaren) vervolgens heb ik voor moeten komen (ook daar wist ik niks van dus ben ook niet op komen dagen) nu staat er een boete of hechtenis open. (fijn om te weten).

Ja en dat is dan zomaar een maandag avond met Lara.

“vind je mij nu nog steeds leuk?” vraag ik een beetje onzeker aan Pim. Hij lacht. Die onweerstaanbare lieve, leuke lach van hem.