Strange Things Happening
Vreemde dingen gebeuren. Gister, vandaag. Met elke slag tikken er secondes voorbij, elk een moment elk vreemd, elk anders. Anders als net, als eerst en lang. Erg lang geleden.
Als een slang kruipt de tijd, altijd aanwezig en o zo sluw maar ook geniepig als een vos dwalend door het bos bij volle maan op jacht naar een sappig stuk vacht. Raadsels, wartaal of toch gewoon anders? Anders in gevoel, anders in doen, laten en denken.
Verwarrend is het niet? dit is mijn gevoel en hoe het tot mij spreekt. Een doolhof vol raadsels met als enig doel mijn veiligheid te waarborgen. Geen muur maar fort waar zelfs ik nauwelijks doorkom. Stel je je voor gevoelloos door de dagen te gaan, door de jaren... Jaloers? Misschien op zijn tijd tot de dagen, weken en jaren voorbij gaan waarop er één moment is waarin je weer even alles voelt. Van de hoogste pieken tot de diepste dalen, net genoeg om je te laten beseffen wat je mist waarna het weer even snel verdwijnt als dat het kwam.
En van dat alles mis ik het toch het meest om te huilen zoals ik de nachten deed waarin schaduwen zich over mijn muren trokken, zoals deuren kraakten en gedachtes dreigden.
Gek lijkt het wel maar vergeet nooit dat zonder de pijn ge ook geen geluk zal kennen...
Zeg ik inmiddels met een emotieloze stem.
Als een slang kruipt de tijd, altijd aanwezig en o zo sluw maar ook geniepig als een vos dwalend door het bos bij volle maan op jacht naar een sappig stuk vacht. Raadsels, wartaal of toch gewoon anders? Anders in gevoel, anders in doen, laten en denken.
Verwarrend is het niet? dit is mijn gevoel en hoe het tot mij spreekt. Een doolhof vol raadsels met als enig doel mijn veiligheid te waarborgen. Geen muur maar fort waar zelfs ik nauwelijks doorkom. Stel je je voor gevoelloos door de dagen te gaan, door de jaren... Jaloers? Misschien op zijn tijd tot de dagen, weken en jaren voorbij gaan waarop er één moment is waarin je weer even alles voelt. Van de hoogste pieken tot de diepste dalen, net genoeg om je te laten beseffen wat je mist waarna het weer even snel verdwijnt als dat het kwam.
En van dat alles mis ik het toch het meest om te huilen zoals ik de nachten deed waarin schaduwen zich over mijn muren trokken, zoals deuren kraakten en gedachtes dreigden.
Gek lijkt het wel maar vergeet nooit dat zonder de pijn ge ook geen geluk zal kennen...
Zeg ik inmiddels met een emotieloze stem.
29 sep 2016
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 13 mei 2015 Mijn gedicht voor de gehuwden.
- O 19 apr 2015 Blij met wat je niet heb. ( 2 )
- O 16 apr 2015 Thunder Storm
- O 23 dec 2014 1056. Hard Times? Let's celebrate it ;)
- O 21 sep 2014 1055. De Leegte
- O 12 aug 2014 1054. Gevoel in grootte
- O 13 jul 2014 1053. Over bergen, door dalen vond ik jou <3
- O 12 jul 2014 1052. Gegeven momenten ( 1 )
- O 22 mrt 2014 1051 Getting it Back.
- O 10 mrt 2014 1050 Acht jaar MD ( 2 )
- O 18 okt 2013 1038. The Countdown
- O 16 okt 2013 1037. [Tekening]
- O 16 okt 2013 1036. Fantasy Happens
- O 15 okt 2013 1035. Days wil follow
- O 06 okt 2013 1032. 12 Hours Living