Stresskip.

Altijd al geweest, en zal het altijd blijven.
En dan ga ik alleen maar voor de eerste keer naar Pinkpop. De stress.
Vergeet ik niet dit, dit of dit. Natuurlijk vergeet je iets, stom kind, dat is altijd zo. Alles is te kopen.

Ik word er zo ziek van, dat ik vanmiddag na het winkelen (laatste dingen inslaan), zo'n hoofdpijn had (zo een boven 1 oog, compleet met steken) en misselijk was (het leek wel migraine, al heb ik dat niet), dat ik met moeite eten heb gekookt, in de hoop dat dat zou helpen. Dat hielp niet. Een paracetamolletje had ik ook al genomen, zonder resultaat. Met een slakkengang naar huis gefietst. Gegeten. Toen maar een ibuprofen genomen en op de bank gaan liggen.

Waar ik in slaap gevallen ben. Ik kan nooit ergens anders slapen dan in een bed, en dan nog het liefste mijn eigen. Maar ik viel in slaap. Ik werd wakker gemaakt door mijn moeder. Ik moest tenslotte nog wassen en een tas inpakken.

Die tas staat hier nu nog op de grond, maar mijn kleren liggen op bed. Wat neem ik mee?
Natuurlijk teveel! Al minstens 4 hemdjes en 2 t-shirts. Voor welgeteld 5 dagen. Vrouwen nahnah. Ik zou om 12 uur gaan slapen.

Dat is het nu.

Ik voel me wel iets beter, maar ik zal altijd een stresskip zijn.

Ik maak me te druk, om alles.

liefdesverdriet
01 jun 2006 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Sophie
Sophie, vrouw, 38 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende