Surfer

Ik wachtte op de trein terwijl ik babbelde met Doll. We hadden het over mijn nieuwe schoenen, het feit dat ik misschien een kamer krijg en over onze studies. Drie minuten voordat de trein vertrok verplaatste ik me van het bankje in de zon naar de binnenkant van de trein. Om niemand te storen bleef ik in het halletje zitten. Terwijl ik verder belde voegden enkele studenten van de kunstacademie zich bij me in het halletje. Ze waren net op tijd, ze zaten nog niet of de conducteur floot al en we vertrokken.

Het waren van die typische kunstacademiestudenten. Op de een of andere manier pik je ze er altijd uit. En dan heb ik het niet over de schetsmappen die ze vaak meedragen, maar meer over hun houding en uitstraling. En ehm... ze zijn 'alternatief en uniek' maar de meesten van hen zien er toch echt hetzelfde uit voor mij. Een enkele uitzondering (Faith o.a.) daargelaten.

Er waren 4 meisjes en een jongen. De meisjes waren heel typisch (t-shirt over truitje, stijlgemaakt haar en een pony) en de jongen was Goth. Na mijn laatste ervaringen met Goths (no offense for some of you people) besloot ik hem maar gelijk te negeren. Maar ja, nadat de verbinding met Doll was verbroken en ik 5 minuten naar het gesprek va de meisjes had geluisterd ging ik me vervelen. Dus ik besloot toch maar om me heen te gaan kijken.

Op het moment dat ik mijn ogen in de richting van de jongen draaide zag ik dat zijn ogen snel wegschoten. Net niet snel genoeg. Hij zat me aan te staren! Mensen die mij in de trein aanstaren zijn dus bij voorbaat belangrijker dan andere mensen, en als ze dan als ik het doorheb ook nog eens verlegen doen dan hebben ze mijn volle aandacht.

Kisten, lelijke broek, te groot zwart t-shirt, ketting met een Keltisch symbool, lelijke onverzorgde extensions in zijn vettige haar en de nagels van zijn linkerhand zwart gelakt. Maar dat gezicht... ik ging ervan fantaseren. Hij had een perfect symmetrisch gezicht, lichtgekleurd. Het gezicht van mijn ideale surfer.

Ineens was de Goth geen Goth meer. Hij had een zwembroek aan, een ontbloot bovenlijf en een surfplank onder zijn arm. Zijn haar was van ranzige extensions naar charmante korte dreads veranderd, en de nagellak was weg. Hij rende zo de zee uit het strand op met een tevreden uitdrukking op zijn kop.

... naderen Alphen aan den Rijn...

De jongen die de hele tijd niet meer echt durfde te kijken als mijn hoofd zijn richting op gedraaid was (maar ik wist dat hij keek, ik kon het zien in de reflectie van het glas van het raam) keek me ineens recht in de ogen aan. Ik glimlachte. Niet naar de Goth. Ook niet naar de surfer. Ik glimlachte naar zijn glimlach. Als reactie lachte hij breeduit, en ik nu ook. Ik wil wedden dat het hem speet dat het zo lang duurde voordat hij dat durfde te doen. In Alphen stapte hij uit. In de deuropening draaide hij zich nog een keer om.

Schattig.
16 mrt 2005 - bewerkt op 09 apr 2009 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van PrankDemon
PrankDemon, vrouw, 39 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende