ave,
vandaag stond ik in de ochtend iets te laat op voor een afspraak,
ik moest me haasten...
en ik kan je zeggen,
dat is lastig als je kleding uit den vorige eeuw draagt...
snel snel,vlug vlug,
broek aan,over hemd,
waarom willen die manchet knopen niet meewerken?!
arggg al die rot knoopjes ook...
waar is mijn vlinder strik?
de zwarte niet de grijze,witte of welk ander kleur...
o daar!!
snel om doen...ik zat met de strik voor vijf hele minuten in een worsteling,
zo dat hij vervolgens nog scheef zat...
geef niet gewoon verder...gilet aandoen,
pats!!
shit daar gaat een knoopje...en uiteraard op zo'n cruciaal moment rolt hij onder de kast...
een ander gilet maar,
en nu maar hopen dat mijn lieftallige vriendin niet besluit om te gaan stofzuigen...haren kamen,wax er in doen...
''arg waarom lukt de scheiding niet...''na tien minuten intensief kammen,stileren en modelleren gaf ik de strijd met mijn haardracht op...
dan hou ik mijn hoge hoed wel den hele tijd op...
ik deed de brood in een soepele beweging in de broodrooster,
ondertussen zette ik de waterkoker op...terwijl ik op de toast en water wachtte ging ik tandenpoetsen,
en ondertussen wond ik mijn zakhorloge met de ander hand op...
''verschrikt keek ik naar de tijd...''
shit ben al bijna te laat,dat ga ik nooit redden,
laat de toast en thee maar zitten...ik deed de slipjas aan met onhandige bewegingen,
stapte vervolgens in mijn puntige schoenen,
en knoopte zo snel als mogelijk mijn slobkousen dicht...
ik rende van de trap af, en zei ondertussen mijn vriendin gedag...
rende vervolgens terug naar haar,
pakte haar vast en gaf haar een dikke natte zoen,
ieeeelll,gilde zij...
om vervolgens weer vlug weg te rennen naar buiten...
ondertussen pakte ik mijn fietssleutel uit de diepe zaken van mijn victoriaanse broek,
ik kan het nog redden,dacht ik...ik stond al gereed bij mijn stalenros toen alle moed in de punten van mijn schoenen wegzonk...
een of ander onverlaat had zijn fiets aan de mijne vastgeketend,
zo dat ik niet weg kon...
shit,en toen was ik al te laat...
faithfully yours...
The TeaRat...