Te vroeg wakker door jouw geklaag.

Ik was nog niet goed en wel wakker,of je stond al naast mijn bed vol met verwijten richting mij.
Ik probeerde het te negeren en draaide me om om verder te slapen,maar daar was jij het totaal niet mee eens.Jouw geklaag werd harder en scherper.
Ik heb best begrip er voor dat je niet altijd zo lekker in je vel zit,dat je soms met wat jaloezie zit.
Maar we kennen elkaar nu al 8 jaar,we wonen toch al 3 jaar zij aan zij. Je bent altijd in mijn buurt en ik geef je alle liefde die ik heb.
Ik mag je heel graag en ondanks jouw gezeur,weet ik dat je mij ook lief hebt.

Dus toen ik vroeg wat er nou precies aan de hand was,keek je me een beetje geschrokken aan. Ik merkte dat je niet teveel in details wilde treden. Ik weet hoe gesloten jij bent en dat over jouw gevoelens praten soms erg lastig is.

Ik meende te horen dat je boos was dat je niet naast me mocht liggen en de nacht op de bank had moeten doorbrengen. Dat dit niet ideaal was voor jouw (toch al) oude rug. Ik vroeg of je naast me kwam en je kroop dicht tegen me aan.
Wat was ik blij toen jij spinnend in slaap viel en ik ook nog een uurtje kon slapen.

Klein,oud,mega dement kattebeest,ik vind jou nog steeds lief hoor,ook al zeur je me de oren van de kop.