Oké, dus met nieuwjaar had ik een jongen ontmoet. Zag hem staan en vond hem er leuk uitzien.
Lekker normaal, leuk gezichtje etc.. Heb dit niet snel als ik iemand zie, en bij hem wel.
Mijn vriendin kende zijn vriend, dus we zijn in principe de hele nacht met die vriendengroep opgetrokken.
Hij stond er stilletjes bij, maar ik bleef hem steeds aankijken, ik vond hem leuk.
Normaal zet ik nooit de eerste stap, ben altijd zo'n verlegen iemand in deze situaties, maar ik dacht
oké, het is nieuwjaar, nieuwe kansen, go for it! We hadden een gesprek
Hij was niet zo 'wild' als zijn vrienden, zo nu en dan danste hij even gek, maar daarna stond hij gewoon weer
te genieten van zijn pilsje, dat was erg leuk om te zien. We kletste wat, maar niet erg veel, merkte dat hij
eigenlijk net als mij was, een beetje rustig en niet wetend hoe we dit moesten aanpakken.
Uiteindelijk was het tijd om naar huis te gaan en ik scoorde zijn nummer (weer iets wat ik nóóit zelf vraag)
én een zoen! Mijn nieuwe jaar kon niet beter starten. Kreeg nog een leuk berichtje terug toen ik in mijn bed dook.
Daarna hebben we amper gepraat. Hij kijk misschien 2 tot 3x per dag op zijn telefoon, dus dat schiet weinig op..
Mijn vriendin en zijn vriend smsen wel continu, wat me een beetje jaloers maakt. Snap ook niet zo goed wat ik
ermee aanmoet, ik was best trots op mezelf dat ik deze stappen eens zelf durfde te ondernemen, maar dit pakte
net zo slecht uit als dat ik geen intiatief toonde..
Ugh, heb mezelf weer teveel mee laten gaan met mijn gedachtes ben ik bang.
Had het graag gezien dat we zoals beloofd, eens konden afspreken, maar ben bang dat dit er niet meer in zit.