ter nagedachtenis van mn broertje

het was een rustige dag..26 november
er waren al heel wat mensen,ze waren afscheid aan het nemen van thomas.
iedereen ging uit het kamertje. mijn vader dirkje en ik mochten even met thomas even alleen zijn.
ik schrok,hij lag er alsof hij elk moment wakker zou worden.
als ik hen en weer ging met mijn hoofd bij de kist lek het net of hij bewoog! ik bekeek hem..hij lag er zo vredig bij.. ik bekeek de verwondingen,ik dacht dat je heel veel verwondingen zou zien,maar het enige wat ik zag was een klein schrammetje op zijn neus. hoe kan hij dan dood zijn?ging er door me heen.
hij slaapt! nee hij gaat ons foppen! hij doet zometeen zijn ogen open en hij zegt gefopt! ik zou hem dan beet pakken en heerlijk knuffelen,en zeggen,broertje ik laat je nooit meer los. ik zou zeggen: ik hou van je en ik ga vaker bij je langs komen,ik ga je kaartjes sturen en zo veel mogelijk langskomen. dan gaan we lekker voetballen en op de skelter.dan ga ik met liefde al je autootjes bekijken. maar nee...het enoge at ik zie is een jongen,mijn broertje die dood is! ik begin te huilen. papa troost me. dan komen er mensen binnen..de ceremonie begint.

we moesten in een rij staan en werden gecondoleerd door iedereen. ik vond ht vreselijk! ik wilde bij thomas zijn! ik wilde hem zien,ik zou hem hierna nooit meer zien! en al die mensen! ik ken ze niet! wat moeten ze hier? oja het is familie van thomas pleeggezin! ja pleegezin! ze moeten weg die mensen ik ben familie papa en ik zijn familie! hun niet! maar i zie ze huilen en verdrietig kijken..ze hielden van hem.. nou vooruit danm aar.. maar ikwilde weg uit die rij en bij Thomas staan,ik keek papa wanhopig aan,hij knikte ja..2 blikken 1 gedachte..
ik stap uit de rij en ga bij mn broertje staan. ik verget de mensen om me heen.. wanneer heb ik hem voor het laatst gezien? jeetje..4 jaar geleden..op de bruiloft van papa en dirkje..we haden het toen best gezellig.. samen op de foto.. waarom ben je nu weg dan? waarom! waarom moest je nog net voor die auto oversteken? je weet toch dat dat niet kan? op rood moet je stoppen! je zag die auto toch wel? of was het een kick? een kick om nog net voor die auto langs te gaan'?
die kick heeft je je leven gekost jongen. alle dierbaren zijn hier.. papa legt een hand op mijn schouder..

de dienst in de kerk gaat beginnen. we gaan naar de kerk,het duurt wel een uur voor dat iedereen zit.de kerk zit bomvol! zelfs op het podium zitten mensen..allemaal mensen die van jou houden denk ik.. kinderen van school.. familie van je pleeggezin... misschien de aanrijde? ik kijk wild om me hen..eelco legt een hand op me..dan begint de dienst..Thomas werd binnen gedragen door 6 of 8 mannen. een grote foto keek mij echt an vanaf het podium. ik heb bijna de hele dienst alleen maar naar jou foto gekeken.. veel van de dienst heb ik niet megekregen maar toch wel toen er een pleegzus van je op het posiun kwam..zei lief broertje.. ik schrok..jij bent zijn zus niet! dat ben ik en wel de enige! rot op! dit zei ik maar niet maar was zwaar beduusd. wij zaten ook op de tweede rij. de eerste rij was voor familie.. pardon? familie? nou we zitten op de tweede rij! niet dat dit zo erg was..maar het gevoel van dat wij geen familie zouden zijn deed me pijn van top tot teen.. ik wilde op het podium kruipen,de kist open maken en hem in mn armen nemen,hem knuffel en dat hij dan wakker word! ooh lieve god kan dat niet? alstublieft? maar ik bleef stil zitten en was helemaal in mezelf.. bij Thomas..
de dienst duurde lang,we kregen 2 preken en toen toespraken..ons is niet gebraagd of we wilden..niet dat ik wat wost maar gewoon .. de dominee had het over een bootje van een blad waar jij in zou liggen,en je zou naar een mooi gelukzalig land drijven. ja dat is me wel bijgebleven.
de dienst duurde 2.5 uur.

iedereen moest de zaal uit,de toch zou beginnen naar de beraafplaat..het einde was in zicht. straks zou ik echt afscheid moeten nemen van je. nog niet over nadenken! de klokken sloegen langzaam,iedereen liep in een stoet naar de begraafplaats.
mn vader liep naast me hij zei: Thomas ligt nu in een deuk,hij is nu heel blij! wat dan vraag i? hij kijkt nu van boven naar beneden en geniet van al die mensen,van al die aandacht,dat we zo n stuk lopen voorh em! met zijn allen!
ik keek glimlachend naar boven en dacht:ja lief broertje.. allemaal voor jou!
we kwamen aan op de begrafplaats..het was er stil...donker.. iedereen mocht een hoopje zand schappen op de kist van Thomas. ik ook,ikwilde dit eigelijk niet..maar goed het moest! ojee! nu gaat het echt gebeuren! nu moet ik echt afscheid nemen. ik pak een klein betje zand en leg dat in het gat..ik staar nog even naar de kist..Dag lief broertje,ik ga je missen,ik wilde altijd weer contact met je openemen als je wat ouder zou zijn.. maar nu kan het niet meer... jammer.. echt..
ik keerde me om en liep naar papa.. toen iedereen een schepje had gedaan mocht elke familie afscheid nemen..eerst mochten wij met het pleegezin van Thomas. we stonden er omheen.. keken naar de kist.. ik dacht nergens meer aan.. ik was kapot.. ik keek omhoog.. het droevige gezicht van de pleegmoeder.. papa zijn behuilde gezicht.. ik keen naar voren en zag mn vrienden..ik dacht ik ben blij dat ik ze heb en blij dat ze er zijn. we liepen terug en omhelsde ze. We liepen terug..

mijn broetje overlijdde 2 jaar geleden aan een ongeluk.. dit heb ik ooit geschreven toen ik knetter stonded was.. heel toevallig kwam het nr van marco borsato op de radio van nooit meer een morgen.. het liedje dat werd gedraaid op zijn begrafenis. ik typte dit in 1 teug.. zat er helemaal in.. wat wiet wel niet met je kan doen!
overigens voor de duidelijkheid,ik ben niet verslaafd hoor! heeel af en toe rook is es 1.. erg ontspannend!
dit heb ik geschreven ter nagedachtenis van mn brioertje
22 jul 2006 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van manon20
manon20, vrouw, 38 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende