Thank you clarity
Twee heldere gedachtes van vandaag.
Omdat ik mijn oude dagboeken doorlas en me van alles besefte.
Het kan ook zijn dat ik dit allemaal al een keer opgeschreven heb,
ik vergeet dingen en ontdek steeds opnieuw.
* Gekke dingen doen (niet eten, snijden) begint op momenten dat ik me extreem eenzaam voel en denk dat ik alle houvast verlies/verloren heb. "Nu heb ik helemáál niks meer." (Mama die ineens totaal geen begrip toonde en vond dat ik op mezelf moest gaan wonen, 'En anders ga je maar gewoon werken en kostgeld betalen'. Mijn misstap waardoor ik enorme angst had om R te verliezen.) Omdat als belangrijke mensen weg lijken te vallen, mijn gevoel van 'zonder hen ben ik niets' weer overduidelijk wordt en mijn angst voor verlies en eenzaamheid ondraaglijk is.
* Al die jaren dacht ik dat 'die afspraak' of 'dat tentamen' of 'die gebeurtenis' de stress veroorzaakte en mijn stemming bepaalde, maar in wezen zag ik mijn gevoel & gedrag nooit in de context van het grotere plaatje. "Als dit nou maar voorbij is, dan gaat het beter. Als ik hiermee stop, dan zal het beter gaan. Als als.." Maar het werd (logischerwijs) niet beter.
Ergens eng.. dit openbaar.
Maar ik wil me niet terugtrekken,
hier niet, nergens niet.
Librana, vrouw, 37 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende