the end of the week

Einde van de week. Morgen weer naar school, zo leuk.Om de hele dag te horen hoe dom je nou weer bent, hoe slecht je alles heb gedaan. Mensen die je aankijken vol medelijden. Mensen die helemaal niet in mijn buurt willen komen. En iedere keer weer, die fucking eenzaamheid. Ik haat mijn school zo erg, ik haal het toch niet. Waarom huiswerk maken? En dan heb je van die klote leraren die je laten nablijven omdat je een onvoldoende heb. Nou ik kom dus mooi niet na, hoe graag ze dat ook willen. Iedere dag weer, dat gevecht om erheen te gaan, iedere keer weer die pijn die ik daar krijg. En ik MOET.. Stomme teringlyers.
Stel ik me aan? Vind je, ga dan maar een sin mijn plaats leven, dan weet je hoe het is. Mensen waarvan je denkt dat het je vrienden zijn?/waren? Die dus niet met je om willen gaan omdat je te depressief bent. Mensen die je dus op zo'n moment laat zitten. En dan maar verwachten dat je maar altijd vrolijk doet, en dan maar verwachten dat je hun wel altijd helpt en wel altijd naar hun problemen luistert. Maar zelf ben je een zeikerd, stel ik me aan en moet ik eigenlijk gewoon me kop dichthouden. En maar zeggen dat ze wel om me geven, dat ze me niet "kwijt" willen. Maar iedere keer weer doen ze me pijn. Iedere keer weer liegen ze tegen me. Lopen ze achter me rug om te lullen.Moet ik voor hun hier blijven? Waarom zou ik. Ik heb 1 week gehad, nou ik niet maar de rest van de wereld. 1 week om te laten zien dat ik eigenlijk toch wel een mooi leven heb, ik eigenlijk toch wel moet blijven leven. En deze week heb ik gewoon weer zoveel pijn gehad. Weer genegeerd, weer als een overbodige teringslet erbij gezeten. Dat vinden ze ook van mij, ja wat ben ik je heb 2 keuzes.
Keuze nummer 1: een vieze tering slet
Keuze nummer 2: een te goedkope tering hoer
In ieder geval, zo denken ze over mij. Ja ik neuk iedereen en alles wat ik tegenkom. Uhuh, dat doe ik volgens hun. Als jongen zijnde, mag je wel eens een 'fout'? maken. Maar als meisje ben je een hoer. Ja ik had spijt, en eigenlijk nog veel meer. Waarom ik het dan gedaan heb? Omdat ik hoopte dat iemand me gewoon niet lelijk zou noemen. Ja tuurlijk 'vrienden' zeggen van niet. Alleen jammer genoeg liegen die altijd. En die hebben alleen maar medelijden met mij. Dus daar heb ik geen zin in. Maar nee, ik was zo belangrijk voor hem,.. dat hij me een week later dumpte. Dus hij heeft ook alleen maar tegen me gelogen. Het geeft zo'n schade op je gevoel van eigenwaarde wat ze paar maanden geleden bij mij hebben gedaan. Heb het nooit iemand verteld. Jah een heel klein beetje globaal. Maar eigenlijk weet niemand wat er eigenlijk is gebeurd. En ik zou het me strot niet uit kunnen krijgen. Eraan denken doet me al zoveel pijn. Maar is het eenmaal uitgesproken is het zo, zo vast.

Maar iig dit is de einde van mijn week, en ik weet wel wat ik doe. Niemand die mij nodig heeft. Natuurlijk zijn er wel mensen die me erbij willen hebben. Maar ik heb niet echt iemand, iemand die ook echt mij nodig heeft, zoals ik iemand anders nodig heb. Maar ik heb mijn keuze gemaakt. Sorry voor degene die er niet mee eens zijn. Er zijn altijd wel mensen niet mee eens, of ik nou blijf leven of dood ga.

Liefs Miems