nou nog vijf minuten, en valentijnsdag is eindelijk afgelopen.
kheb een heel apart gevoel.
aan de ene kant, interreseert valentijnsdag me helemaal niks, en boeit het me niet, wat er om me heen gebeurd.
maar aan de andere kant, ben ik wel altijd ff depri op die dag. dan denk ik van,, mss als ik iets knapper en leuker was fzo, had ik tog wat gehad.
maar,,, tja,,,, ik weet niet.
aan de ene kant had ik wel van bepaalde mensen iets gewild fzo, maar aan de andere kant niet.
àlles is zo dubbel, egt apart.
net als dat ik bijv. best iemand zou willen hebben, maar aan de andere kant eigenlijk ook niet.
kvin daniel egt een sgatje, daar niet van. maar ik denk dat ik er nog egt niet aan moet denken iets te beginnen met hem.
en das dn weer dt dubbele, want ik vind het eigenlijk wel goed zo, kkan zoown beetje doen en laten wat ik wil (als het om jongens gaat), vooral als ik kijk naar j. die nu al de hele week depri is omdat het uit is met r. omdat zij kwaad op hem was geworden dt hij met meisjes sprak. daar moet ik nu egt niet aan denken. als ik dat zou hebben, zou ik geen contact meer met al me vrienden hebben, gezien 90% van me vrienden jongens zijn
.
maar aan de andere kant, vink het wel jmmr, dat je zoals vandaag geen cadeautje of kaart krijgt van iemand, die egt van je houd, of niemand kan opbellen wanneer je je down voelt, en zegt dat hij van je houd, of gwn lkkr dopey samen op de bank een film kijken. gwn die simpele dingen.
die kleine dingetjes mis je dan vaak
maar goed,,,,,,, gwn maar zo doorgaan en dn komt het vanzelf wel goed he
weer een fascinerend eind aan deze "fascinerend" valentijnsdag