Tijd voor nieuwe herinneringen
vanmiddag smste K of ik van t weekend ff langskwam, maar ik heb dan geen tijd.
Ik wilde dinsdag of zo wel maar toen kon zij niet.
Raadt es wat, vanavond hadden we allebei wel tijd.
Zat ik daar in mn eigen huis, dat mijn huis niet was.
Ik zag me katten weer, degene die ik het meest miste is ongeveer 2 minuten bij me geweest, haha, die denkt ook uit t oog....
T stomme was dat we wel gewoon met mekaar konden lullen zoals vroeger, over waar ik of zij nu moet gaan wonen, over koninginnedag en noem maar op, gewoon normaal als vroeger, pas toen we over t verdelen van spullen begonnen werd t iets minder.
Maar meer door haar, ik bleef volgens mij vrij rustig, maar zij deed weer net als ik vergeten was dat ze deed als ze niet zomaar krijgt wat ze wil......
Ik was daar stiekem wel n beetje blij om, ik zag eigenlijk gewoon weer iets wat ike cht niet leuk vind aan haar.
ik weet niet meer wat de aanleiding was maar op gegeven moment zei ik: "ik wil dit allemaal terug, mn leven en alles, maar dan zonder jou"
En dat zei ik zonder na te denken, maar het si wel helemaal precies 1 op 1 wat ik al weken denk.
Dat zij me niet meer wilde zal me n zorg zijn, voor haar zo 'n ander, maar wat ik de afgelopen paar jaar
had kan niemand me meer geven, zelfs zij niet meer ondertussen... ze mag t niet eens meer proberen.
Zat k daar, op de plek die mijn thuis is, en t was alles behalve thuis, ik wilde al weken even terug, gewoon om even weer op mn plekje te zijn, even een uurtje tot rust te komen, maar zo voelde het niet, het voelde als de plek waar alle herinneringen niks meer voorstellen, waar ik zo snel mogelijk vergeten moet worden. Waar ik ooit bijhoorde maar nu vergeten moet worden.
Ik was echt blij mn katten te zien, maar t zijn mn katten niet meer, ik had eignelijk gewoon n soort van afscheid van ze moeten nemen, ooit komt er een dag dat ik besef dat ik ze al zo lang niet gezien heb, dat ik ze eignleijk al n beetje vergeten was.
Onderweg naar huis had ik echt n brok in mn keel, mijn huis was mijn huis niet meer, de enige plek waarvan ik verwachtte dat ik dr rust zou vinden is allesbehalve dat, misschien heb ik me vanaovnd daar wel t ongemakkelijkst gevoeld van alle plekken waar ik ooit geweest ben. Terwijl het toch ook de plek is waar ik de mooiste tijd van mn leven beleefd heb.
Het word echt tijd voor nieuwe herinneringen....
Ik wilde dinsdag of zo wel maar toen kon zij niet.
Raadt es wat, vanavond hadden we allebei wel tijd.
Zat ik daar in mn eigen huis, dat mijn huis niet was.
Ik zag me katten weer, degene die ik het meest miste is ongeveer 2 minuten bij me geweest, haha, die denkt ook uit t oog....
T stomme was dat we wel gewoon met mekaar konden lullen zoals vroeger, over waar ik of zij nu moet gaan wonen, over koninginnedag en noem maar op, gewoon normaal als vroeger, pas toen we over t verdelen van spullen begonnen werd t iets minder.
Maar meer door haar, ik bleef volgens mij vrij rustig, maar zij deed weer net als ik vergeten was dat ze deed als ze niet zomaar krijgt wat ze wil......
Ik was daar stiekem wel n beetje blij om, ik zag eigenlijk gewoon weer iets wat ike cht niet leuk vind aan haar.
ik weet niet meer wat de aanleiding was maar op gegeven moment zei ik: "ik wil dit allemaal terug, mn leven en alles, maar dan zonder jou"
En dat zei ik zonder na te denken, maar het si wel helemaal precies 1 op 1 wat ik al weken denk.
Dat zij me niet meer wilde zal me n zorg zijn, voor haar zo 'n ander, maar wat ik de afgelopen paar jaar
had kan niemand me meer geven, zelfs zij niet meer ondertussen... ze mag t niet eens meer proberen.
Zat k daar, op de plek die mijn thuis is, en t was alles behalve thuis, ik wilde al weken even terug, gewoon om even weer op mn plekje te zijn, even een uurtje tot rust te komen, maar zo voelde het niet, het voelde als de plek waar alle herinneringen niks meer voorstellen, waar ik zo snel mogelijk vergeten moet worden. Waar ik ooit bijhoorde maar nu vergeten moet worden.
Ik was echt blij mn katten te zien, maar t zijn mn katten niet meer, ik had eignelijk gewoon n soort van afscheid van ze moeten nemen, ooit komt er een dag dat ik besef dat ik ze al zo lang niet gezien heb, dat ik ze eignleijk al n beetje vergeten was.
Onderweg naar huis had ik echt n brok in mn keel, mijn huis was mijn huis niet meer, de enige plek waarvan ik verwachtte dat ik dr rust zou vinden is allesbehalve dat, misschien heb ik me vanaovnd daar wel t ongemakkelijkst gevoeld van alle plekken waar ik ooit geweest ben. Terwijl het toch ook de plek is waar ik de mooiste tijd van mn leven beleefd heb.
Het word echt tijd voor nieuwe herinneringen....
26 apr 2007
- meld ongepast verhaal
-
APARTGEVAL
donderdag 26 april 2007 23:53
Terwijl het toch ook de plek is waar ik de mooiste tijd van mn leven beleefd heb.
Hm.Die zin komt me bekend voor.Het is totaal iets anders hoor wat ik je nu ga vertellen,maar toen ik nog thuis woonde voelde ik me daar onwijs veilig.Alles voelde zo vertrouwd en ik was zelfs bang voor de buitenwereld.Iedereen noemde me zelfs een huismuisje of een kluizenaar.Maargoed,nu woon ik 2 maanden op kamers en als ik terug ga naar huis voelt het ook niet meer als thuis.A house is not a home.Ik ben er zelfs een beetje bang voor geworden,en dat met die katten heb ik ook.Ik dacht dat ze me vreselijk zouden gaan missen,maar ze kijken niet eens meer naar me om,zelfs die ene niet die altijd het meest bij me was.
Maargoed,sorry voor m'n gemopper.
Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat je snel weer een vertrouwd huisje heb voor jezelf.Op naar leuke dingen,zodat je later weer mooie herinneringen hebt. -
Mr Happy
vrijdag 27 april 2007 08:08
Wat je zegt is waar.
A house is not a home, maar een home krijg je pas als je een house hebt..
ik was er gewoon echt ziek van, in mijn hoofd was dat de plek waar ik hoorde en dat is niet meer zo... ik hoor er wel MAAR in het verleden. nu nergens meer. ben net een zwerver eignelijk. ik heb plekken zat om te zijn, maar ik hoor op geeneen.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 27 okt 2010 goet kome
- O 24 okt 2010 Focus ( 2 )
- O 16 okt 2010 de takjes breken af
- O 10 okt 2010 ÉÉN ding doen
- O 07 okt 2010 de wolk is nog niet weg ( 2 )
- O 07 okt 2010 Antonie for president! ( 6 )
- O 05 okt 2010 niet voor lul ( 1 )
- O 05 okt 2010 Jezelf kwijtraken ( 3 )
- O 04 okt 2010 niet meer alles aanpakken ( 1 )
- O 03 okt 2010 ik leef alleen maar omdat ik geboren ben ( 1 )
- O 02 okt 2010 ik word gek ( 4 )
- O 08 aug 2010 Rare droom, en hij blijft me bij,.... ( 1 )
- O 29 jul 2010 Je zou t wel waard zijn......
- O 28 jul 2010 gat-motherfucking-gatverdegetverredamme ( 22 )
- O 28 jul 2010 ik ben md niet vergeten