tijdje

soms moet ik papier hebben. liever dan dit scherm
er lijkt zoveel afstand tussen.
veel minder ik
in mn boekje kan ik krassen en tekenen en in een handschrift schrijven.
vandaar
even weg maar ik hbe er wel behoefte aan dat ik kan zine dat tenminste 1 iemand het verhaal heeft gelezen.

vandaag zag ik hem weer. de jongen die ik lang (?) geleden zag tijdens het uitgaan. hij was idd aangeschoten toen en wist niet meer precies hoe de avond ging. deze keer was ie nuchter. of in iedergeval minder aangeschoten. het was nml weer tijdens het uitgaan. aarg hoe kan ie nu zo doen? zo knuffelig zo flirterig zo complimenteus. en dan met vriendin. steeds dichter bij staan. hij kan geen hoogte va me krijgen zei ie. dan moest ie in mn ogen kijken. haal dichtbij in de ogen staren. ik keek maar weg. dit kan ik toch niet aan? of ik zo verlegen ben. nee dat gelooooof ik niet. nou jawel. echt. helaas. liep een jongetje dat ik ken voorbij: "hee jij weet he ik ben echt verlegen he""ja als je wat wil van dr moet je het gewoon doen ze zal het vast niet erg vinden..haha" leuk grapje. maar hij weet zelf ook wel dat dat niet waar is. als iemand me toen en daar had geprobeers te zoenen zou ik dat nooit kunnen. weet je. ik heb nog nooit in het licht met iemand gezoend. nee.
dit kan ik toch niet aan? ik kan heel slecht tegen dit soort dingen. van een inimini ruzietje met paps en mams ben ik al van slag. een jongen die mij wel of niet wil is veel te lastig. maar hij was lief. en zei zelfs gedag. hoera.
is dat nou sarcasme
---
slaaaptekort
en pindakaas
i feel so healthy