Toekomst

"Op een mooie zomerdag kijk ik naar buiten en neem de grootste beslissing van mijn leven. En misschien verander ik de toekomst van meerdere mensen.
Zonder dat ik enig idee heb van wat ik doe, stap ik de deur uit, ga naar rechts en beland vervolgens op een boot.
Ik besluit er van door te gaan, vervolg mijn wandeling terug naar huis.
Zodra ik de tijd en gelegenheid heb, pak ik al mijn spullen bij mekaar, althans dat wat ik hard nodig zal gaan hebben.
Ik loop nogmaals de deur uit, ga weer naar rechts en beland bij dezelfde boot, waar ik ondertussen de eigenaar van ben.
Langzaam begin ik mijn spullen uit te ruimen en op te bergen, in de hoop dat iemand me nog tegen zal houden.
Ik start de boot en begin langzaam weg te varen, nog steeds in de hoop dat iemand vanaf de kant begint te schreeuwen....
Niemand.. Helaas..
Eenmaal op de volle plas, gooi ik mijn anker uit en begin wat te eten en rook een sigaret. Dan bedenk ik me dat niemand me tegen kon houden, niemand komt mij vertellen dat ik terug moet gaan.
Terug naar het standaard leven, het standaard ritme. De wekker elke dag op zeven uur, opstaan, aankleden en naar je werk. Elke dag om standaard zes uur eten en de avond wat tv kijken of even achter de computer.
Naar dat leven kan ik niet terug, naar dat leven wil ik niet terug..
Er vaart een boot voorbij, op deze regenachtige dag nog wel en ik hoop dat het iemand is die me komt tegenhouden.
Helaas.. Weer niemand..
Ik start mijn boot weer en vervolg mijn weg. Ik vaar van de plas af en via alle kleine wateren beland ik op de zee, richting de horizon.
Dan weet ik dat het definitief is, dat mijn thuishaven me niet zal komen terughalen. Echter niet omdat ze niet weten waar ik ben, maar omdat ze niet weten dat ik weg ben.
Het begint langzaam schemer te worden, dus ik leg mijn boot aan kant en begin mijn avondeten op te eten. Brood met kaas, morgen maar boodschappen doen bedenk ik me nog.
Na een stukje uit mijn boek te hebben gelezen, een pakje sigaretten later, maak ik me klaar om naar bed te gaan. Ik probeer mijn armen om iemand heen te slaan, maar bedenk me te laat dat die iemand er niet is. Geen slaapkus, geen warm lichaam naast je, helemaal alleen. Het lijkt wel jaren te duren eer het een beetje warm word.
Na een zeer lange nacht wakker liggen en woelen, val ik eindelijk in slaap. Ik word dan ook niet veel later door de vroege zonneschijn gewekt. Ik sta op en vraag me af wat ik nu ga doen. Ik doe wat boodschappen, haal nog sigaretten, en heb bedacht waar ik heen zal varen.
Ik vaar weer kleine wateren door, kom bij een plas, ga naar rechts en meer mijn boot aan.
Ik begin langzaam mijn spullen weer in te pakken, loop bij de boot vandaan en loop weer terug naar huis.
Thuis gekomen zie ik dat het een hel is, de vaat staat overal, de was ligt overal en 6 biertjes liggen verspreid op tafel.
Het lijkt alsof ik nooit weg ben geweest, maar thuis kom van een dag werk. Degene die dan ook thuis zijn vragen aan me:'En hoe was het op je werk?'
Ik draai me om, pak mijn spullen en stap weer de deur uit. Waar ik naar rechts ga, kom terecht op de boot. Ik besluit weg te varen, zonder ooit nog terug te gaan."
Dan schrik ik wakker van de wekker die stipt om zeven uur staat en bedenk me dat dit een droom was, die misschien op een dag nog wel eens werkelijkheid zou kunnen worden. Na het standaard ochtend ritueel, stap ik de deur uit en ga naar rechts, waar ik de boot uit mijn dromen zie liggen...
Ik kijk ernaar, ik lach even en neem de grootste beslissing uit mijn leven, misschien verander ik de toekomst van meerdere mensen.


LadyE