toekomst *gedicht*
ik weet dat de stoel waarop ik zit
me niet voor altijd zal dragen
bewegen is het devies
om niet door de toekomst te worden verslagen
niemand die kon zeggen
wanneer op te staan of waar te lopen
secondes en minuten vervlogen en vervliegen
nergens valt tijd terug te kopen
bestaat er iets als een juiste weg
voor iemand die zijn bestemming niet kent
verdwaald als een mens maar kan zijn
een overlevingstocht, niet gezegend met een talent
freebird, man, 12 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende