Tot maandag thuis
Ik heb vandaag mijn baas opgebeld, en nog voor ik iets er over kon zeggen zei hij: 'Wat betreft je whiplash, laat me maandag maar weten of je weer komt werken of niet.'
Ik vond dat wel erg lief van hem, want ik zat zelf al te wikken en wegen.
Verstandelijk vond ik ook dat ik gewoon de rest van de week het rustig aan moest doen- ik kon vanochtend mijn nek niet draaien (gaat na een bad van 1.5 uur al een stuk soepeler, maar ik voel mijn nek constant) en als ik bepaalde bewegingen maak (zoals het afwassen van een kopje- niet echt acrobaten truc) drukt het enorm op mijn borst. Dingen zoals de afwas inladen kan ik wel, maar ik voel de spanning in mijn nek opbouwen tijdens zo'n taak. Het voelt eigenlijk gewoon als spierpijn al weet ik niet hoe een whiplash voelt, dus misschien voelt dat ook hetzelfde, en eerlijk gezegd zou ik met zulke spierpijn na een sessie fitnessen gewoon naar mijn werk gaan met de mededeling dat ik zo lekker hard gesport had. Maar ja, dit is niet na een sessie fitnessen, maar na een auto ongeluk, en dat is dus een reden het rustig aan te doen.
Daarnaast slik ik drie keer per dag 600MG ibruprofen (wat een relatief zware dosis is de doctor heeft dit gisteren voor geschreven) en voel ik nog steeds constant mijn nek, dus zonder ibruprofen zou het misschien wel ondragelijk zijn.
'emotioneel' vind ik juist dat ik gewoon weer moet gaan werken. Het voelt of ik spijbel, en OK, ik heb nu niet eens een auto, dus kan niet naar mijn werk, ik heb het idee dat ik best een paar uurtjes van huis uit kan werken, maar als je je ziek meld mag dat niet. (dat zei mijn baas ook streng toen ik het opperde) Ik vond ook best dat ik vrijdag (wanneer ik weer een auto heb) weer kon proberen te werken, maar dat sluitte mijn baas dus al gelijk uit. Ik moet dus maar proberen te genieten van de rust.
Ilse is vandaag naar het KDV en gaat morgen ook (morgen middag ga ik de auto ophalen) ik denk dat ik morgen net als vandaag een uur ga badderen dat was best fijn voor mijn nek. Vrijdag wil ik dan in ieder geval proberen Ilse thuis te houden. Dat ligt dus wel aan hoe ik mij voel, want als mijn nek erger word kan ik haar niet eens optillen (dat was vanochtend al moeilijk).
Hoe meer ik schrijf hoe meer ik bij mezelf denk: 'ja, stom dat ik ook maar wil gaan werken, het zit toch duidelijk niet goed'. Ik geloof dat ik dat koppige van mijn moeder heb. Mijn moeder riep altijd: "alleen als je koorts heb mag je thuis blijven, anders ga je gewoon naar school" (ze werd ook regelmatig van school af gebeld dat 1 van ons toch echt te ziek was om op school te houden.) Die 'regel' om niet te zeuren en gewoon te gaan werken zit er dus echt bij mij (en mijn broer en zus) ingeramd.
nou, ik ga maar eens GTST kijken ik loop nog twee maanden achter (ze hebben net Dorothea begraven), dus ik heb heel wat in te halen dat is toch ook weer een voordeel van thuis zitten.
Kus Imke
Ik vond dat wel erg lief van hem, want ik zat zelf al te wikken en wegen.
Verstandelijk vond ik ook dat ik gewoon de rest van de week het rustig aan moest doen- ik kon vanochtend mijn nek niet draaien (gaat na een bad van 1.5 uur al een stuk soepeler, maar ik voel mijn nek constant) en als ik bepaalde bewegingen maak (zoals het afwassen van een kopje- niet echt acrobaten truc) drukt het enorm op mijn borst. Dingen zoals de afwas inladen kan ik wel, maar ik voel de spanning in mijn nek opbouwen tijdens zo'n taak. Het voelt eigenlijk gewoon als spierpijn al weet ik niet hoe een whiplash voelt, dus misschien voelt dat ook hetzelfde, en eerlijk gezegd zou ik met zulke spierpijn na een sessie fitnessen gewoon naar mijn werk gaan met de mededeling dat ik zo lekker hard gesport had. Maar ja, dit is niet na een sessie fitnessen, maar na een auto ongeluk, en dat is dus een reden het rustig aan te doen.
Daarnaast slik ik drie keer per dag 600MG ibruprofen (wat een relatief zware dosis is de doctor heeft dit gisteren voor geschreven) en voel ik nog steeds constant mijn nek, dus zonder ibruprofen zou het misschien wel ondragelijk zijn.
'emotioneel' vind ik juist dat ik gewoon weer moet gaan werken. Het voelt of ik spijbel, en OK, ik heb nu niet eens een auto, dus kan niet naar mijn werk, ik heb het idee dat ik best een paar uurtjes van huis uit kan werken, maar als je je ziek meld mag dat niet. (dat zei mijn baas ook streng toen ik het opperde) Ik vond ook best dat ik vrijdag (wanneer ik weer een auto heb) weer kon proberen te werken, maar dat sluitte mijn baas dus al gelijk uit. Ik moet dus maar proberen te genieten van de rust.
Ilse is vandaag naar het KDV en gaat morgen ook (morgen middag ga ik de auto ophalen) ik denk dat ik morgen net als vandaag een uur ga badderen dat was best fijn voor mijn nek. Vrijdag wil ik dan in ieder geval proberen Ilse thuis te houden. Dat ligt dus wel aan hoe ik mij voel, want als mijn nek erger word kan ik haar niet eens optillen (dat was vanochtend al moeilijk).
Hoe meer ik schrijf hoe meer ik bij mezelf denk: 'ja, stom dat ik ook maar wil gaan werken, het zit toch duidelijk niet goed'. Ik geloof dat ik dat koppige van mijn moeder heb. Mijn moeder riep altijd: "alleen als je koorts heb mag je thuis blijven, anders ga je gewoon naar school" (ze werd ook regelmatig van school af gebeld dat 1 van ons toch echt te ziek was om op school te houden.) Die 'regel' om niet te zeuren en gewoon te gaan werken zit er dus echt bij mij (en mijn broer en zus) ingeramd.
nou, ik ga maar eens GTST kijken ik loop nog twee maanden achter (ze hebben net Dorothea begraven), dus ik heb heel wat in te halen dat is toch ook weer een voordeel van thuis zitten.
Kus Imke
11 feb 2009 - bewerkt op 11 feb 2009
- meld ongepast verhaal
-
Woman26
woensdag 11 februari 2009 14:44
Wel fijn dat je baas zo relaxed reageert maar hou het wel even goed in de gaten hoor, gewoon ff voor de zekerheid naar de HA, anders blijf je ermee lopen, jij denkt misschien wel; het gaat vanzelf over terwijl ze er nu nog iets aan kunnen doen als het echt een whiplash is. Niet mee blijven lopen he!!!
take it easy.
-
Dutch Bird
woensdag 11 februari 2009 14:55
Wat is HA?
Ben bij de doctor geweest die me dus alleen pijnstillers voorschreef. Als de pijn erger word, of niet weg gaat, zal ik voor ik weer ga werken wel nog een keer naar de doctor gaan.
Mijn zus heeft Whiplash gehad en heeft daar een hele tijd mee gezeten, ze mocht ook niks meer doen. Als ik dat hoor denk ik: 'nou zo erg heb ik dat echt niet'. Aan de andere kant had zij nog 2 dagen na het ongeluk doorgewerkt voordat ze naar de doctor ging. Mijn doctor zei ook al: het zal erger worden voor het beter word, dus wie weet hoe ik me ove 24 uur voel... -
Woman26
woensdag 11 februari 2009 15:47
De huisarts
, sorry 
Ik ken ook iemand die het genegeerd had en er uiteindelijk de dupe van werd, dus liever een keer voor niks gaan als dat je er dadelijk chronisch mee gaat lopen!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 17 apr 2010 Zonder as wolk..... ( 4 )
- O 16 feb 2010 No Nederlands! ( 1 )
- O 09 feb 2010 sta er maar niet bij stil ( 2 )
- O 08 feb 2010 terug van vakantie
- O 05 jan 2010 Dieet tip
- O 25 dec 2009 Merry Christmas!! ( 4 )
- O 22 dec 2009 Tante Imke ( 2 )
- O 17 dec 2009 vrolijk ( 1 )
- O 13 nov 2009 Pleun's gekke lijstje... ( 2 )
- O 21 okt 2009 Elja door naar 2e ronde! ( 4 )
- O 27 sep 2009 goud schat gevonden bij ons om de hoek!! ( 4 )
- O 26 sep 2009 Lara ( 27 )
- O 08 sep 2009 Logica van een bijna drie jarige ( 3 )
- O 04 sep 2009 Bijna 3...
- O 04 sep 2009 Ilse ( 2 )