Tot rust komen

Stiekem vind ik het wel lekker nu ik veel minder aan mijn hoofd heb door het virus.
Ik stel mezelf altijd veel verplichtingen op. Maandag met die afspreken, dinsdag vrijwilligerswerk etc.
Nu valt veel weg en ben ik eigenlijk alleen nog maar met mijn scriptie bezig. Ik vind het wel lastig om mezelf te motiveren om met mijn scriptie bezig te gaan, maar ik loop gelukkig nog wel op schema.
Nu mijn andere verplichtingen zijn weggevallen ervaar ik wel minder stress en lijkt het behapbaarder om met mijn scriptie bezig te gaan en het tot een goed einde te brengen.

Ik geniet meer van de kleine dingen, de mooie lentezon die op mijn huid valt als ik tijdens een pauze een kopje koffie in de achtertuin drink, de kat die even op mijn schoot springt, dankbaarheid voor mijn lieve vriend die mij nog niet zat is na dag in dag uit thuiswerken. Eigenlijk gaat onze relatie ook echt heel goed. Nu we elkaar enorm veel zien merken we hoe erg we elkaar kunnen waarderen en hoe fijn we het met elkaar vinden.
Ik besef mij wel dat niet iedereen dit als een prettige situatie ervaart. Er is ongetwijfeld een toename in huiselijk geweld en mogelijke echtscheidingen door het virus.

Aan de andere kant hoop ik heel erg dat we snel terug kunnen naar het gewone leven en dat er zoveel mogelijk mensen gelukkig en gezond blijven.

Voor nu bikkel ik nog wel even door met het thuiswerken