Track & Trace Demons

29-1-2018

Demons. Het blijft een terugkomende term. Misschien moet ik het vanaf nu gewoon 'gevoel' noemen? Een pure of mix van emoties. In de meeste gevallen negatief. Drukkend. Beperkend.

Ik ben al een tijd bezig om ze in kaart te brengen, een track and trace systeem te ontwikkelen. Te weten hoe, wat, waar en wanneer. Er iets mee te kunnen. Een manier te vinden om er mee om te gaan. Om te gaan met gevoelens, emoties en gedachten die in de basis weinig goeds brengen.

Bewust zijn. Ik heb er maanden geleden behoorlijk wat woorden aan besteed. Bewust ZIJN, bewustzijn. Twee verschillende soorten van zijn. Verschillend maar onlosmakelijk van elkaar. Ik schrijf er niet meer zoveel over maar dit is nog steeds de basis van mijn zijn.

Bewust zijn heeft mij de afgelopen maanden enorm geholpen om mijzelf beter te leren kennen. Mijn emoties/gevoelens niet langer te negeren. Weten hoe ik met bepaalde situaties om kan gaan. De vertaalslag en ontwikkeling van mij als persoon.

De reden dat ik ben gaan schrijven is dat het therapeutisch werkt. Mijn spiegel. Mijn klankbord. Mijn schaakspel. Mijn altijd terug te lezen gedachten. Mijn feedback.

Zoals ik vorige week schreef, face it, het is er toch. Ik ben blij dat ik voel. De enige manier om iets te kunnen.

Ik heb ondertussen genoeg tools en ervaring opgedaan om gevoel werkbaar te maken. Emoties te kanaliseren. Voor de één makkelijker dan de ander. Voorheen kon ik het ook niet en heb ik behoorlijk lopen struggelen met alle gevolgen van dien.

Vandaag wil ik het op papier zetten. Mijn manier van. Het gesprek met mijzelf. Een kijkje in mijn hoofd.

Daar ben je dan. Mijn grootste demon. Mijn naarste gevoel. Voorheen mijn grootste sloper. Een mix van emoties. 3 wel te verstaan. Gevoel van onrecht, onbegrip en angst. Een super vervelende combinatie van nare emoties.

Voorheen de basis om te spreekwoordelijke emmer te vullen en vroeg of laat over te laten lopen. Ik zie jou. Ik heb jou in beeld. Ik ben niet meer bang voor jou. Wat een fijn gevoel.

De emoties zijn er maar de uitwerking mist. Jouw kracht is weggenomen. Aan de emoties kan ik niets veranderen, het is er, sterker nog, het mag er zijn. Ik weet nu hoe ik met jou moet omgaan.

De woorden die jij spreekt zijn niets dan negatief. De zinnen donker en zwaar. De voorbeelden: Hier hoef ik geen gesprek over aan te gaan want het gaat toch zoals het gaat. T, jij zou überhaupt nooit in deze situatie komen want iedereen weet dat jij toch nee zegt. Waar ben jij in dit verhaal? Je kan er wel over beginnen maar zij snapt jou toch niet. Jij bent een appel en zij een peer. Same old same old.

Dit en nog 100 van deze zinnen galmen door mijn hoofd. Ik herken ze, ze zijn er voorheen altijd geweest. Vaker wel dan niet. Voorheen had dit een voorbeeld geweest waarbij ik verstrikt raakte in gedachten en werkelijkheid. De uitweg niet vinden en kiezen voor de makkelijkste weg. Gehoor geven aan de negatieve emoties/gedachten/gevoel.

Hoe ga ik hier nu mee om? Bewustzijn. De basis. Wat voel ik? Waarom voel ik dit? Herken ik dit? Is het gegrond om mijzelf zo te voelen? Wat is het ergste dan kan gebeuren? Zou het zo kunnen zijn dat de uiteindelijke beslissing anders uitpakt dan deze stemmen suggereren? Wat is de basis van dit gevoel en is dit terecht?

Dit zijn voorbeeld van de vragen die ik stel. De monoloog met mijzelf. Dit is mijn track and trace systeem. Mijn manier om anders te zijn en te handelen dan voorheen. Mijzelf te blijven ontwikkelen.

Als ik alle vragen beantwoord dan is de conclusie dat het voornamelijk angst is dat dit onderwerp voedt. Er vanuit gaan dat de persoon in kwestie geen rekening met mij zal houden. Voorbij zal gaan aan mijn gevoel.

Ik weet dat de persoon in kwestie haar keuzes in overweging zal nemen en daarbij rekening zal houden met mij en ons.

Uiteindelijk kan het best zo zijn dat de uitwerking niet mijn voorkeur heeft. Uiteindelijk is het niet aan mij. Het enige dat ik kan doen is bij mijzelf te raden gaan wat ik voel. Dit in kaart brengen en het onderwerp vervolgens bespreekbaar maken. Een open en eerlijk gesprek te hebben. Wat de ander beslist is niet aan mij.

Bewustzijn. Ik doe ik.