»Tranen.«

Tranen liepen over moeders wangen,en vaders ogen waren koud. Allemaal mensen stonden om me heen. Ik proefde hun tranen, warm en zout. Ik kon me echt niet meer bewegen, en praten lukte ook al niet. Ik wilde schreeuwen, huilen, gillen, want iedereen had zo'n verdriet.
Een hele nacht heb ik daar gelegen, in de kille duisternis. En ik vroeg me al die tijd af...is er nog iemand die me heeft gemist? Ik hoorde mensen praten en huilen. Het was muf en donker om me heen. Opeens drong de waarheid tot me door. De harde waarheid, zo hard als steen. Zacht gepiep van katrollen, een doffe klap van een houten kist, korrels zand drongen door de kieren. Het lot had nu voor mij beslist.

x ;DOExRUIG liefdesverdriet
27 mei 2007 - bewerkt op 28 mei 2007 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van ;DOExRUIG
;DOExRUIG, vrouw, 36 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende