trouwen

vandaag voelt alles dubbel en heb het gevoel alsof alles mij ontgaat.

over een paar uur gaat mijn zus trouwen, maar het voelt niet eens alsof het mijn zus is en ook nie alsof er werkelijk iemand gaat trouwen, ja ik zie het pak van mijn vriend al klar liggen en mij outfit, maar toch voelt het helemaal niet zo.

volgens mijn zus was ik steeds degene die geen contact wilde, ik wilde het ook niet maar kom oop he het is niet alleen van mijn kant.
gister b ij sporten ( zus en ik zitten op zelfde sport en zelfde team) vroeg iemand mij, wie is de getuige van je zus?
euhm geen idee
wie zijn de bruidsmeisjes?
euhm geen idee.

ik weet helemaal niks van haar dag. kan ook niet, want naast de bruiloft ben ik van niks op de hoogte en ook voor niks anders uitgenodigt.
je zou denken dat je toch wel voor het vrijgezellefeest zou worden uitgenodigt, maar nee.

daarom voelt het ook zo onwerkelijk. ik moet straks naar een bruiloft van iemand die blijktbaar familie van mij is, moet ik vrolijk en blij doen voor iedereen anders, terwijl ik het gevoel heb 'WAAROM'

en dan nog de dag die ze uit heb gekozen.
vandaag zou mijn moeder 48 jaar worden. zij is 2 jaar geleden overleden,
maar what the fuck waarom nou deze datum, is ze zo verslaafd aan aandacht dat ze de verjaardag van mijn moeder niet ens in ere kan ouden?
nee, ze eigend hem meteen toe.

nog een puntje, ik zal mijn vader waarschijnlijk zien op de bruiloft, ja duh weet ik ook wel!
ik heb sinds maart niks meer van hem gehoord, geen belletje helemaal niks. als hij op bezoek komt bij mijn zus (woont 2 huizen verder) vertikt hij het om langs mij te komen. alsof het zon moeite is om 10 meter verder te lopen en je andere dochter hallo te zeggen, maja om dat zomaar ff te doen moet je natuurlijk wel van je dochter houden en dat betwijfel ik ten zeerste.

blijkbaar is mijn vader sinds februari in ondertrouw, lees> verloofd.
ik hb daar helemaal nooit wat over gehoord.

ik heb helemaal geen zin in alle familie reunies vandaag, al die schijnheilige rot mensen die mij na de dood van mijn moeder als een baksteen hebben laten vallen.
en ja ik weet het het is de dag van mijn zus, maar nogmaals zo voelt het helemaal niet.

ik heb er gewoon de pest in dat het op mijn moeders verjaardag moet. er zijn fuckin 364 andere dagen beschikbaar!





zo, en nu maar klaar maken voor de gigantisch leuke bruiloft dat het waarschijnlijk niet gaat worden.


ow en btw, mijn straks officiele zwager, is een regelrechte boer met een vieze bierbuik en een lelijke en stomme kop, die nodig een opleiding en een spraak cursus nodig heb



en niet gaan zeggen dat ik jaloers ben, want dat ben ik niet, onze tijd komt wel , maar niet dit jaar
05 sep 2008 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van bambietje
bambietje, vrouw, 36 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende