Tussen schip en wal

Een jaar geleden stond ik gewoon nog samen met mijn vriendinnen in de kroeg.
Dronken en melig, beetje dansen, veel drinken en vooral heel veel lol hebben.

Niet veel later ontmoette ik Thomas. Nu mijn vriendje.
Helemaal geweldig, had niks anders gewild nog steeds helemaal hoteldebotel.

Mijn leven veranderde iets maar niet veel. Ik studeer nog, werk nog, doe nog commissies, ga naar de kroeg etc.
Alleen het regelen (zoenen) in de kroeg is verleden tijd.

Maar tussen toen en nu heb ik het idee dat sommige vriendinnen van mij compleet veranderd zijn.

Had de een altijd een relatie en vond ze seks nooit zo leuk, heeft ze nu de meeste one night stands.
Helemaal prima, geniet van je leven maak je niet te druk. Alles wat in je studenten tijd gebeurd telt niet mee

Maar je hebt ook het andere uiterste. Was ze eerst altijd kroeg tijger en vond ze mij met vriend burgerlijk.
Staat ze nu op het punt om samen te gaan wonen met een vent (30) zij (20) en denkt ze al aan kinderen !!!!

Dan weer een goede vriend van mij die alweer over 4 maanden gaat trouwen en dan pas voor het eerst seks gaat hebben! En tegelijk gaat verhuizen en samen gaat wonen.

Heb je natuurlijk ook nog de vriendinnen die wachten op de ware, tot het wanhopige aan toe. Dat je ziet weg kwijnen omdat ze zo graag een vriendje willen maar zulke hoge eisen stellen dat alleen mijn eigen vriend er aan zou voldoen

De ander had altijd een knipperlicht relatie en hij heeft het nu ECHT uitgemaakt... Heel subtiel op valentijn! En nu wil ze ze weer echt weer gaan regelen en foute dates hebben.

Is de andere ook net gedumpt maar dan door een ideale vent. Maar hij had nog een relatie te verwerken...


Al met al is er een twee deling.
Het is of single met het motto "pakken wat je pakken kan"
Of het heeft een vriendje met het motto "Schat?! wanneer gaan we nou trouwen??"

En ik heb geen idee hoe het allemaal gekomen is, maar ik weet wel dat ik er niet meer bij hoor.
Ik ga geen gesprekken voeren over welke bruidstaart we nou willen hebben. Maar ik kan ook niet meer mee praten over die o zo vreselijke scharrel...

Sinds wanneer ben ik de enige met een "gewone relatie?". Word de ene helft volwassen, blijft de andere helft nog jong? Durf ik gewoon niet te kiezen voor een serieuze relatie? Ben ik te vroeg een relatie begonnen?

Ik maak mezelf nog gek door hier over na te denken.
Ik heb toevallig een relatie, niet voor gekozen maar het is zo gelopen. Ik zou mijn vriendje voor geen goud willen ruilen. En al helemaal niet voor een scharrel. Maar lieve vriendinnetjes van me scharrel lekker door.
De studenten tijd is de mooiste tijd van je leven geniet er volop van. En ooit zal je van een scharrel een blijvertje maken.
En lieve vriendinnetjes die al gaan samenwonen of trouwen, waarom zo'n haast? Je hebt je hele leven nog voor je. Als je vriendje van je houd loopt ie niet weg. Geniet van je leven, dat kan samen maar op je eigen benen leren staan is ook niet heel verkeerd.