Dan ben je weer aan het lezen,
de uren vliegen voorbij,
lezen over de problemen
wat een leven hebben zij.
Wat heb ik nou te klagen,
mijn perfecte leventje,
ik hoef me niet te melden,
ik blijf een klein wezentje.
Maar problemen worden gecreeerd,
misschienn ben ik wel subliem!
kan ik alles handelen
(Op ze Engels)of wil ik het niet zien.
Maar zo heeft iedereen zijn shit,
het is wat je ermee doet,
komt er nou een bloem uit?
Dan zit je zeker goed
Dank aan Nietzsche, voor zijn definitie van Ubermensch