Update #?

Zo, hallo maar weer.. Tijd niet geschreven
Naja, wel geschreven, maar niet hier en niet openbaar

Er is de laatste tijd veel gebeurd, weinig veranderd.
Beginnen bij het begin? Nee, te langdradig. Beginnen bij het eind? Maar daar ben ik nog helemaal niet, toch? Ik vind van niet, dus is het niet zo. Dus.. De problematiek waar ik nu een beetje mee zit onstond redelijk onverwacht. Avondje barhangen, bier drinken, raar doen, lampjes slopen, je kent het wel (behalve het lampjes slopen, dat is bij ons gebruikelijk). Er onstond enige frustratie dankzij een bepaald gezelschap waardoor ik me een beetje terugdrong. Ging meer drinken en meer nadenken, geen goede combinatie, voor mij althans. Ik weet nog dat ik buiten stond te roken met Emma, nu ik erover nadenk, zag ze er fantastisch uit, ondanks alle onrust en toch enigzins een soort van droefheid die ze over zichzelf droeg. Ik had haar al eerder overgehaald om die avond langer te blijven, wilde ze niet, ik bood haar wijn aan, ze wilde nog steeds niet en toch bleef ze stiekem wel. Stiekem, een veel gebruikt woord die aantal dagen. Ik zeurde maar door dat ze nog niet naar huis mocht en ze bleef haar bussen missen. Ik wilde haar best naar huis brengen, maar met de overmatige alcohol die ik die avond geconsumeerd had, dat waren er niet eens zoveel, denk ik, kon dat weer niet. Dus ik haalde haar over om ook bij Kira te blijven slapen. We praten die avond in een aantal flarden toch redelijk serieus, voor zover ik weet tenminste. Onderweg naar huis was het een aangesloten gesprek van onderwerpen die ik me niet echt kan herinneren. Eenmaal thuis aangekomen kwamen Kira en Poes aan. Ik weet nog wel dat ik stomverbaast en zwaar teleurgesteld was dat Poes daar ineens stond. Niet omdat hij het was, maar om wat het betekende. Na wat gedoe lagen we eindelijk in bed. Emma en ik hadden besloten dat het "leuker/gezelliger/wat-dan-ook" was om bij elkaar in een éénpersoons bed te gaan slapen, naja, liggen. Er onstonden flink wat gesprekken en we kropen dichter tegen elkaar aan. Ik streelde haar over haar rug op de manier waarvan ikzelf weet dat ik dat lekker vind en hoopte dat dat goed genoeg zou zijn. Gelukkig bleek dat zo te zijn, want sterker nog, we bleken wel absurd veel overeenkomsten te hebben. Ik weet nog dat ik op een gegeven moment enorm de neiging kreeg om haar te zoenen, schijterd dat ik ben durfde ik dat eerst niet. Dus daar heb ik misschien wel 5 à 10 minuten over moeten doen voordat ik de moed bij elkaar had geraapt, helemaal niet erbij nagedacht dat zij het helemaal zou willen. Ik weet niet of het m'n verbeelding was of dat ze het echt deed, maar toen ik haar toch zoende, trok ze me naar haar toe, als ik me het verbeelde kwam het mooi uit, als ze het wel echt deed, dan.. wow. We hadden in ieder geval er (voor mij in ieder geval) bij nagedacht dat de volgende ochtend héél apart zou worden.

Wakker worden naast haar was zo fijn (<- het meest gebruikte woord die dagen), we liepen naar m'n auto, we reden naar haar huis (ik haat het om overhaast bij mensen binnen te komen vallen), ze at wat, we dronken wat en gingen weer op pad. Ik bracht haar naar haar stage. Voelde ik me heel apart, net een stuk uit een film of uit de toekomst, ik voelde me alsof ik m'n vrouw afzette bij haar werk voordat ik de kinderen op moest halen voor de lunch-break/tussen-de-middag-pauze. Ik reed daar weg met een gevoel waarmee ik niet echt bekende was. Naja, ik kende het van ooit. M'n meisje naar haar werk rijden, maar toen keerde ik meestal richting huis. Deed ik dit keer ook, althans, ik was onderweg, toen ik me opeens bedacht, ik gooide m'n stuur om, reed bijna een of andere jeep aan en reed terug naar Alkmaar. Ik heb eigenlijk geen idee wat ik toen gedaan heb, volgens mij ben ik rondjes door de stad gaan lopen.

To be continued..