vacant or overloaded

hoe wel het mij niet gebruikelijk is ben ik

de leegte van mijn ziel is zo gevuld met onzin
de wereld staat me aan en ver
het gekibbel tussen mensen en geloof
het gezeik van goden en demonen

normaliter zou ik hier serieus op zijn en mee omgaan
maar net stond ik ff lekker onder de douche
de dubbelheid
verliefd en vol lust en beide zijn niet geheel een
mijn verliefdheid is voor iemand uit het hotel van mijn hart
mijn lust is dat ook maar niet dezelfde
in verscheurde emoties trek ik verder tot ontlading komt
verzadiging en bijna gevoelloosheid

wat maakt t uit ?
voor mij heel veel
want het is immers wel iemands gevoel
denkend aan twee schonen
en misschien wel de hele hotel bevolking
terwijl ik ze ingesloten heb
huigelachtig en verontwaardigd in me zelf
want ik dien trouw te zijn maar zo veel om trouw aan te zijn
das per definitie ontrouw

nimmer waag ik het om echt een relatie aan te gaan
die ene keer misschien dan
speciaal en in de wolken
maar onverantwoordelijk

nu is het anders
trachtend verantwoordelijk te zijn voor mensen die geen flauw benul hebben
niet van mijn wereld en de dingen die ik moet doen
niet dat iemand dat echt weet
die wereld van schaduwen en spoken

het liefst zou ik weer in een relatie zitten
wetende dat ik een beeld mag hebben
wetende dat ik iets heb om voor te vechten
iets dat het waard is om voor te vechten
gedreven door gevoel
want nu vecht ik van uit een rationeel

de goden spelen nog dagelijks met mij
en ik zal ze niet telleurstelen
ik zal gewoon zoals altijd mee spelen
jagen tot ik hen voor me heb en ze kan vermoorden
klaar met die twisten en onenigheid
want het lijkt wel politiek daar
walchelijke compromissen om een balans te houden
waar twee zijn is nimmer balans
waar twee zijn zal altijd touw getrokken worden
en net onder de douche
was ik het touwtje ??

(i faced you you prick !
you are just to blind to see to selfcentered to see
you have not even come close to understand the things i do for you
you are so concerned with what happens to you
to blind to see what could have happend if i was not there
i let you trap me
just for you to see and release me again
but so clamped to the notion of the unreal
you can't see me or remember you have me caught
you are so like my heart
the hotel

get of your fucking ass and kill the light
get of your ass and release me into the dark
so i can shine a light there where it matters
there where i am needed
you seem to be done already
and know one thing
i love you
knowing you too wander in the hotel
trapped by the stupidity of my heart
unable to release
because the doors are shut
like one way valves
as the heart is a one way pump
working with presure valves
you are
inside)

mijn hoofd stroomt dagelijks over
en toch
het voelt als onwaardig hoe ik mijn honger stil
want het kan zoveel beter zoveel mooier
maar om steeds tussen de werelden te springen om escalatie te voor komen
het is niet de manier van doen
soms denk ik dat het beter is om de escalatie te laten komen
dan maar weer veel gezeik en ellende
maar misschien komt er dan een einde aan het gekibbel
want dat ben ik zo zat

ik heb geleerd niet te praten
niet als het niets toevoegt
niet als het dingen doet escaleren
ik praat niet waar t niet nodig is
maar soms is het net als of
de wereld om mij heen het anders om doet

hoe kan ik dit ooit beheersen
is het te beheersen ?
mag ik het wel beheersen ?
of moet ik jullie zoals mij zo vaak is gezegd.......
jullie fouten laten maken ?
dat ben ik eigelijk wel spuug zat
jullie en jullie fouten
want weinigen lijken er van te leren

ik zal nog wel ff zoeken
naar een oplossing
een manier om iedereen dat te geven
dat wat nodig is
omdat ik van jullie hou
misschien wel meer dan god of de duivel
maar het niet meer kan tonen omdat het zoveel vraagt
en er zoweinig terug komt in de vorm die ik kan zien
omdat ik verblind ben door strijd en frustratie