Vader
Mijn vader is 79 jaar en nog altijd kwiek en vitaal. Wat pijntjes soms. Vorige week naar het ziekenhuis gebracht met een hartinfarct. Hij is gelijk gedotterd en het is de bedoeling om dat over een paar weken nogmaals te doen. Er is een stent geplaatst in een kransslagader. Na een aantal dagen mocht hij naar huis. Wel met een lelijke wond aan zijn pols (tegenwoordig gaat men bij dotteren via de pols naar binnen in plaats van de lies). Ook is zijn arm opgezet en paars van de bloeduitstortingen. Uiteindelijk is het via de linkerkant gelukt. Er kwam iemand van thuiszorg langs om hem te verzorgen.
Zondag zag ik hem, mijn moeder, mijn zus en haar vriend. Het was gezellig. Niet eens emotioneel. Gewoon blij om elkaar te zien. Op een gegeven moment vertelde mijn vader dat hij niet opnieuw gedotterd wil worden. De afspraak zal afgezegd worden. Ondanks mijn teleurstelling heb ik niets gezegd. Mijn zus reageerde dat ze het egoïstisch vond. Dat hij ook moet denken aan zijn vrouw en kinderen. Want zij maken zich ook zorgen. Hij deed er luchtig over. Vriend van zus zei dat het wachten is op het volgende infarct. Waarom niet zelf de leiding nemen en daarmee een stukje rust creëren ? Hij wilde er niet naar luisteren. Ik ben van tafel gelopen omdat het een ruzieachtige sfeer werd.
Ik herken veel van mijzelf in mijn vader. Maar deze beslissing begrijp ik niet. Zijn koppigheid komt mij bekend voor. Al laat ik mij overtuigen bij onderbouwende argumenten. Hij leerde mij iedereen met vriendelijkheid te benaderen, dat je niet alle mensen kunt helpen maar dat je wel oog en oor moet hebben voor de mensen om je heen. Dat je niet in de kerk hoeft te zitten om een goed persoon te zijn. Dat je vanuit karakter een sterk persoon kunt zijn. En delen is een goede eigenschap. Dat kleine gebaren een grote impact kunnen hebben.
Gisteren werd ik gebeld dat hij weer in het ziekenhuis ligt. Vocht in het hartzakje, die om het hart heen zit.
Ik hoop, ik houd moed, ik adem. Hem kwijtraken is een vreselijke gedachte.
Hoop. Moed. Adem.
Groningse, vrouw, 53 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende