Van alles wat
Het gaat iets beter met mijn oma! Ze heeft goede en slechte dagen. Op de slechte dagen is ze heel erg benauwd. Haar angst is gelukkig een stuk minder. Ze slaapt ook weer veel beter! Op de goede dagen nemen we haar mee in de rolstoel! Lekker 'winkelen' en lunchen. Of ze komt bij ons thuis op de bank zitten. Dan luisteren we lekker naar muziek en praten veel.
Ray heeft 3 weken geleden zijn ribben gebroken en gekneusd met een avondje karten. Hij was gewoon aan het huilen van de pijn. De vijfde nacht werd hij s'nachts wakker met pijn op zijn borst. Ik vertrouwde het niet en heb direct de nachtdokter gebeld. Binnen een kwartier was de dokter er. Hij vond dat Ray toch meemoest naar het ziekenhuis. De ambulance was al onderweg. Ik was aardig in paniek. Heb mijn ouders uit bed gebeld en die zijn gekomen. Mijn moeder is bij Davey gebleven en ik ben met mijn vader naar het ziekenhuis gegaan. We hebben daar de hele nacht gezeten. De hartfilmpjes waren steeds goed, maar voor de zekerheid moest hij toch blijven. Het was vreselijk schrikken. Op zaterdag mocht hij gelukkig weer naar huis. De fietsproef moet uitwijzen of het zijn hart is of dat het door zijn ribben is gekomen. Om dat hij dus met die ribben zit kan hij niet fietsen. 24 maart pas. Tot die tijd behandelen ze het alsof het zijn hart is. Medicijnen dus. Ik ben best bang dat het terugkomt. Ik kan niet zonder Ray hoor!!!!
Verder gaan Hel en ik veel uit. Ze is nog steeds niet over F. heen, maar hij wil haar duidelijk niet meer.
Ik weet hoe moeilijk het is.
Ik heb H. 1x gezien. Opweg naar huis. Hij zag mij niet.
Isa, vrouw, 53 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende